MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... ..., 21/02/2014 tarihli dava dilekçesi ile; tapuda davalıların murisi ... adına kayıtlı bulunan ... ilçesi, ... köyünde bulunan 1244 parsel sayılı taşınmazın, yörede yapılan ve 17/07/2013 tarihinde ilân edilen orman kadastrosu ve 2/B madde uygulama çalışmalarında orman olarak sınırlandırıldığını iddia ederek, davalılar adına olan tapu kaydının iptali ile taşınmazın orman niteliğiyle ... adına tescili ve elatmanın önlenmesi istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece davanın kabulü ile dava konusu 1244 parsel sayılı taşınmazın, tapu kaydının iptali ile orman niteliğiyle ... adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kesinleşen orman kadastro sınırları içinde kalan taşınmazın, tapu kaydının iptali ve tescil ile elatmanın önlenmesi istemlerine ilişkindir.
Yörede 17/07/2013 tarihinde ilân edilip 18/08/2013 tarihinde kesinleşen orman kadastro ve 2/B madde uygulama çalışmaları bulunmaktadır. Genel arazi kadastrosu ise 1980 yılında kesinleşmiştir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman tahdit haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırmada çekişmeli taşınmazın orman kadastro tutanaklarının 59. sayfasında başlayan sınır düzeltme tutanağının parsel no 14 (devamı) yazılı olan 63 sayfasında belirtilen parsel 14 nolu iç parselin dışında, 161/1-161/2-161/3-161/4-161/5-161/6 OS noktaları ile çevrili orman sınır noktaları içerisinde orman tahdidi içinde kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince temyiz eden davalıdan onama harcı alınmasına yer olmadığına ve alınan temyiz harcının istek halinde iadesine
06/04/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.