MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işverene ait işyerinde 04.02.2009-16.01.2014 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı bir neden olmadan işveren tarafından feshedildiğini, buna rağmen daha sonraki tarihte işçinin devamsızlık yaptığı gerekçesiyle tutanak tutulduğunu, fazla çalışma ücreti ile resmi tatil ücretinin ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, talep edilen alacakların zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma süresi ile fazla çalışma ücretinin hesaplanması taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta, davacı çalışma saatlerini bildirmeden normal çalışma sürelerinin dışında çalıştığını ileri sürmüş, davalı taraf ise işyerinde üçlü vardiya sistemi uygulandığını savunarak giriş çıkış kayıtlarını dosyaya sunmuştur.
Mahkemece, kayıtların davacının imzasını içermediği, davalı tanıklarının dahi kart okuma sistemi kayıtları üzerinde değişiklik yapılabildiğini ifade ettikleri gerekçesiyle bu kayıtlara itibar edilmeden tanık anlatımları doğrultusunda belirlenen fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmıştır. Ancak, davalı tanığı ...’nın “Kart basımları doğrudur. Ancak bazı işçiler kartlarını evde unuttukları zaman onların yerine biz, güvenlik biriminden aldığımız saati biz yazmaktayız.” yönündeki beyanının giriş çıkış kayıtları üzerinde değişiklik yapılabildiği şeklinde değerlendirilmesi yerinde değildir. Kaldı ki, davacı tarafa bu giriş çıkış kayıtları ile ilgili herhangi bir itirazı olup olmadığı sorulmamıştır. Mahkemece, davacının bu yönde bir beyan veya itirazı bulunmadığı halde, resen giriş çıkış kayıtlarına itibar edilemeyeceği sonucuna varılması hatalıdır.
Kabule göre de, sütlü tatlılar bölümünde etiketleme kısmında çalışan davacının, normalde haftada 6 gün 08.00-17.30 saatleri arasında günde 9,5 saat çalıştığı, ancak haftada iki gün ikişer saat daha fazla çalıştığı kabul edilerek haftada 10 saat fazla çalışma yaptığı benimsenmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının hafta iki gün iki saat daha fazla çalışarak (08.00-19.30) günlük on bir saat çalışma süresini aştığı böylece, on bir saati aşan çalışma süresinde bir buçuk saat ara dinlenme süresi kullanılması gerektiğinin dikkate alınmamış olması hatalıdır. Buna göre davacının haftada dört gün 08.00-17.30, iki gün 08.00-19.30 saatleri arasında çalışarak haftada 10 saat değil, haftada 9 saat fazla çalışma yaptığı sonucuna ulaşılması gerekirken hatalı bilirkişi raporunda itibar edilerek hüküm kurulması yerinde değildir.
Ayrıca, davacının günlük çalışma süresi ve haftalık çalışma süresi belirlendikten sonra, bu sürenin haftalık 45 saati aşan kısmı fazla çalışma süresi olarak kabul edilir. Fazla çalışma ücretinin hesaplanmasında kural olarak haftalık fazla çalışma süresi dikkate alınır. Hükme esas alınan raporda fazla çalışma süresinin hesabında yıllık olarak değerlendirme yapılması, normal çalışma süresi ile fazla çalışma süresi birbirinden ayrılmak suretiyle hesaplama yapılması bir başka hatalı yön olup kararın bu sebeple de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.06.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.