Davacı, 5.1.2006 tarihi itibariyle yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine  karar vermiştir.
Hükmün  davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, 5.1.2006 tarihi itibariyle yaşlılık aylığına hak kazandığının tesbitini istemiştir.
Mahkemece istemin reddine karar verilmiştir.
Uyuşmazlık, davacının 1982-1989 yılları arasındaki sürede de Bağ--Kur sigortalısı olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Davacının, Kurum kayıtlarına 8.2.1983 tarihinde intikal eden giriş bildirgesi ile 1.9.1982 tarihi itibariyle sigortalı olarak kayıt ve tescilinin yapıldığı, vergi mükellefiyet kaydının 1.9.1982-20.10.1982 tarihleri arasında olduğu ve tekrar 10.3.1989 tarihinden itibaren başlayarak devam ettiği, oda kaydının 7.3.1989 tarihinden, sicil kaydının da 7.2.1989 tarihinden itibaren mevcut olduğu, 5.12.2005 tarihli hesap özetine göre davacıyı 1.9.1982 tarihinden itibaren aralıksız 23 yıl 4 ay  sigortalı olarak kabul eden Kurumun 5.1.2006 tarihli yaşlılık aylığı tahsil talep dilekçesi üzerine yaptığı inceleme sonucunda 1982-1989 tarihleri arasında kayıtlarının bulunmadığı gerekçesi ile sigortalılık süresini indirerek aylık talebini red ettiği, primlerin 1990-2005 tarihleri arasında ödendiği, 1992 affından yararlanıldığı ve askerlik borçlanmasının da 16.3.2004 tarihinde yerine getirildiği dosyadaki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır.
Davacının vergi kaydına göre 1.9.1982 tarihinden itibaren zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olduğu vergi kaydının 20.10.1982 tarihinde silindiği bu tarihten sonra 7.7.1989 tarihine kadar vergi, meslek kuruluşu ve sicil kaydının bulunmadığı dolayısıyla 1479 sayılı Yasa"nın 24 ve 25. maddeleri uyarınca sigortalılık koşullarını yitirdiği açıktır. Ancak davacının önceden Bağ-Kur"a tescili bulunmaktadır. Kurumca da 1982-2005 yılları arasında aralıksız zorunlu sigortalı sayıldığı buna göre de primlerin tahsil edildiği ve 1992 affından da yararlandırıldığı kanısı hasıl olmaktadır. 1982-1989 yılları arasındaki primler Kuruma ödenmiş Kurumca da kabul edilerek uzun süre kullanılmış ise davacıyı kendi hatalı işlemleri ile aralıksız uzun yıllar sigortalı olarak kabul eden Kurumun davacıya aralıksız sigortalı olduğu inancını verdikten sonra yaptığı yanlışlığın farkına vararak sigortalılık sonucuna indirmesi iyi niyetten uzaktır. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 1.10.1997 gün, 1997/10-578-758 sayılı kararında da belirtildiği üzere Sosyal Güvenlik Hukuk İlkelerinin ve Medeni Yasa"da yer alan iyi niyet kurallarının uygulanmasının sonucu olarak davacının primlerin tahsil edildiği dönemde de zorunlu sigortalı kabul edilmesi gerektiği ortadadır.
Mahkemece yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda 1982-1989 tarihleri arasındaki süre yönünden yeterli araştırma yapılmaksızın ve yapılacak araştırma sonucuna göre yaşlılık aylığı koşulları değerlendirilmeksizin yazılı gerekçelerle istemin reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının  bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 16.6.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.