Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davalı (Alacaklı)  vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Uyuşmazlık İİK’nun 96 ve devamı maddelerine dayalı olarak açtığı istihkak davasına  ilişkindir..
Dava konusu taşınır mallar 28.09.2006 tarihinde borçlulardan T.A.’ın borç dayanağı bono ve takip talebinde yazılı olan işyeri adresinde haczedilmiştir.Borcun doğumu 04.06.2005 düzenleme ve 22.08.2005 ve 20.02.2006 vade tarihli 2 adet bonodan kaynaklanmaktadır. Borçlu 26.12.2005 tarihinde noterde düzenlenen sözleşme ile haczin uygulandığı iş yerini devrederek haciz adresinden ayrılmıştır.Davacı 3.kişi  haciz adresini 09.11.2005 tarihinde kendi adına vergiye kaydetmiştir.
Haciz işyerinin borcun doğumundan sonra borçlu tarafından terk edilerek davacı 3.kişiye noter sözleşmesiyle devri danışıklı iş yeri devri niteliğindedir.Borçlu ile davacı 3.kişi Rize ili Çamlıhemşin ilçesinin farklı köylerinde nufusa kayıtlıdır.Davacı 3.kişi borçlunun borca batık halini bilebilecek durumdadır. Davacı 3.kişi  ile  borçlu  arasındaki bu  ilişki, ticari işletme devri niteliğinde bulunduğundan İİK’nun 44 ve Borçlar Kanununun 179. maddelerinin uygulanması gerektiği açıktır. Anılan maddelerde öngörülen koşulların yerine getirildiği iddia ve ispat edilmemiştir. Gerçekten borçlunun  devri kayıtlı olduğu ticaret siciline bildirilerek ilan edildiği ve mal beyanının verildiğine ilişkin dosyada hiçbir kanıt yoktur.Öte yandan takip borçlularından B. T.ile davacı 3.kişi aynı soyadı taşımaktadır.Tüm bu işlemler danışıklı olup alacaklılardan mal kaçırmaya yöneliktir.
Bu durumda; devir alacaklının haklarını etkilemeyeceği gibi, devralan  davalıda Borçlar Kanunu"nun 179. maddesi gereği işletmenin borçlarından sorumlu bulunduğundan, davanın reddi  gerekirken kabulu   usul ve yasaya aykırıdır. .
O halde, davalı alacaklının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı (Alacaklıya) iadesine, 17.06.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.