Eşe karşı kasten yaralama suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-a, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İzmir 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.06.2018 tarihli ve 2017/379 Esas, 2018/561 Karar sayılı kararına yapılan itirazın reddine ilişkin mercii İzmir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 23.10.2019 tarihli ve 2019/1827 değişik iş sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 17.01.2020 tarihli ve 2019/19740 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24.01.2020 tarihli ve 2020/10390 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, İzmir 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.06.2018 tarihli kararın hüküm fıkrasının (5) numaralı bendinde, sanığın mağdur sanık ... Dindarik"e karşı yaralama eylemi nedeniyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/2-e maddesi uyarınca beraat kararı verildiği halde, hüküm fıkrasının (9) numaralı bendinde sanığın aynı mağdura karşı aynı eylemi nedeniyle mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilerek çelişki oluşturulduğu gözetilmeden itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İzmir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 23.10.2019 tarihli ve 2019/1827 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.