MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine ve davacının kötü niyet tazminatına mahkum edilmesine yönelik olarak kurulan hüküm davacı vekilince temyiz edilmiş, Dairemizin 2014/13460 esas ve 2014/17586 karar sayılı ve 08.12.2014 tarihli ilamı ile davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine karar verilerek davacının kötü niyet tazminatına mahkum edilemeyeceği gerekçesiyle bozulmuş, ilk derece mahkemesince Dairemiz bozma ilamına uyulmayarak direnme kararı verilmiş, iş bu direnme kararının süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine Hukuk Genel Kurulu’nun 2017/19-928 esas ve 2019/658 karar sayılı ve 13.06.2019 tarihli ilamı ile davanın reddi ile davacının kötü niyet tazminatına mahkum edilmesine dair verilen yerel mahkeme direnme kararının yerinde olduğu bildirilerek Dairemizce bozma nedenine göre, hükmedilen kötü niyet tazminatının miktar yönünden incelemesi yapılmadığından, bu yönde inceleme yapılmak üzere Dairemize gönderilmiş olmakla dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davalının dava dışı ...’tan 2009 yılında çekmiş olduğu krediye davacının kefil olduğunu, davalının ödeme yapmaması üzerine davacının kefil sıfatıyla bankaya 250.000,00 TL ödeme yaptığını, ayrıca davacının davalıya çeşitli tarihlerde borç verdiğini, bunların tahsili amacıyla başlatılan icra takibinin davalının haksız itirazı ile durduğunu iddia ederek itirazın iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının davalıya yapmış olduğu bir ödemenin bulunmadığını, ayrıca davacının davalı tarafından çekilen bir krediye kefil olmasının da söz konusu olmadığını savunarak davanın reddini ve davacı aleyhine kötü niyet tazminatına hükmedilmesini istemiştir.
Mahkemece toplanan delillere göre; davalının 2009 yılında ...’tan kredi çekmediğinin tespit edildiği, ayrıca davacı tarafça davalıya yapıldığı ileri sürülen havale şeklindeki ödemenin davacı tarafından dava dışı bir şirketin temsilcisi olarak dava dışı firmaya yapıldığının, diğer iki ödemenin ise davacı tarafından değil davalı tarafından dava dışı bir şirketin banka hesabına yapıldığının tespit edildiği, dolayısıyla davalının itirazının haklı olduğu, bunun yanında davacının hiçbir belge ve nedene dayanmaksızın davalı hakkında takip başlattığı, dolayısıyla kötü niyetli olduğu gerekçesiyle davanın reddine, davacı aleyhine % 20 oranında kötü niyet tazminatına karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiş, Dairemizin 2014/13460 esas ve 2014/17586 karar sayılı ve 08.12.2014 tarihli ilamı ile davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine karar verilerek davacının kötü niyet tazminatına mahkum edilemeyeceği gerekçesiyle bozulmuş, ilk derece mahkemesince bozma ilamına uyulmayarak direnme kararı verilmiş, iş bu direnme kararının süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine Hukuk Genel Kurulu’nun 2017/19-928 esas ve 2019/658 karar sayılı ve 13.06.2019 tarihli ilamı ile davanın reddi ile davacının kötü niyet tazminatına mahkum edilmesine dair verilen yerel mahkeme direnme kararının yerinde olduğu bildirilerek Dairemizce bozma nedenine göre, hükmedilen kötü niyet tazminatının miktar yönünden incelemesi yapılmadığından, bu yönde inceleme yapılmak üzere dosya Dairemize gönderilmiştir.
Dairemizce temyiz incelemesi hükmedilen kötü niyet tazminatının miktarı yönünden yapılmış olup, dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere hükmolunan kötü niyet tazminatının oranına ve miktarına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 19/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.