MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vdl. vekili Avukat ... tarafından, davalı ..... aleyhine 16/04/2008 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 03/11/2009 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalının diğer temyiz itirazına gelince; dava, haksız fiil nedeni ile uğranılan zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar,... Merkez....Mahallesi 670 Ada 43 parselde kayıtlı taşınmaz üzerinde bulunan ve.... Kadastro Mahkemesi’nin 1993/1 Esas-1996/20 Karar sayılı ilamı ile davacılara ait olduğu taşınmazın beyanlar hanesine işlenmiş olan ağaçların, taşınmazı devralan davalı şirket tarafından yapılan çalışmalar sonucu yok edildiğini belirterek uğranılan zararın tazminini talep etmişlerdir. Davalı şirket davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme, kadastro tespitine itiraz davasında hükme esas alınan 30/05/1996 tarihli bilirkişi raporu ile bu rapordaki verileri esas alarak tazminat hesabı yapan 30/09/2009 tarihli ziraat bilirkişisi ek raporunu hükme esas alarak istemin kabulüne karar vermiştir.
Borçlar Kanununun 41. maddesinde deyimini bulan zarar, mal varlığında meydana gelen bir azalmayı yani eksilmeyi ifade eder. Bu eksilme, mal varlığının zarar verici eylemin işlenmesi sonucu içine düştüğü durum ile bu eylem olmasa idi mal varlığının bulunacak olduğu durum arasındaki farktan ibarettir. Nitekim tazminatın amacı da mal varlığındaki eksilmenin giderilmesi ve onun eski duruma getirilmesinin sağlanmasıdır. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 8.12.965 günlü ve Esas 4/219 ve Karar 448 sayılı ilamında da belirtildiği gibi meyveli ağaçların kesilmesinden veya bunların hayatiyetine son verilmesinden doğan zararın ne şekilde hesap edileceği konusunda Borçlar Kanununda bir hüküm bulunmamaktadır. Bu durumda hayatın olağan akışı içerisinde oluşan hukuk kurallarının olaya uygulanması suretiyle adalete uygun bir sonuca ulaşmak gerekir. Meyveli ağaçların yaşamına son verilmesinden doğan zararın, bunların kaim değerinin tespiti suretiyle takdiri gerektiği kökleşen Yargıtay içtihatlarıyla belli olmuştur. Bir ağacın kaim değerini bulmak
için uygulanması gereken yöntem ise ağaçların bulunduğu yerin ağaçlı değeri ile ağaçsız değeri arasındaki farkın tespiti ile bu farkın o yerde bulunan ağaç sayısına bölünmesi suretiyle gerçeğe en yakın zararın belirlenmesidir.
Davalı şirket tarafından satın alınan taşınmazın beyanlar hanesinde yer alan, ağaçlara ilişkin şerh,... Kadastro Mahkemesi’nin “…bu kısımdaki ziraatçı bilirkişi.... imzalı 30/05/1996 tarihli raporda belirtilen incir, badem, alıç ve mahlep ağaçlarının yaşları ve miktarları ile birlikte muhtesat olarak beyanlar hanesinde davacılar adına gösterilmesine” hükmü uyarınca işlenmiştir. Anılan bilirkişi raporunda toplam 317 meyveli ağaç tespit edilmiş olup tazminat hesabında da bu sayının esas alınması gerekmektedir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, bu sayının esas alındığı belirtilmiş ise de; bilirkişi tarafından oluşa uygun düşmeyen zirai gelir metodu ile hesaplama yapılması yukarıda özetlenen ilkeler uyarınca doğru görülmemiştir.
O halde mahkemece yapılacak iş, hem uzman, hem de yerin sürüm değerini bilen kişilerden seçilecek bir fen, bir mülk ve bir ziraatçı bilirkişi eşliğinde mahallinde yeniden keşif yapılarak; çevre taşınmazlar ve dava konusu taşınmazın konumu vb. hususlar da değerlendirilmek sureti ile yukarıda belirtilen esaslar uyarınca zararın gerçek miktarının tespit ettirilmesidir. Bu esaslara aykırı olarak (ağaçların getirebileceği ürün esasına göre) düzenlenen bilirkişi raporuna dayanılıp karar verilmiş olması doğru görülmemiş kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenle davalı yararına BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/01/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.