Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1, 50/1-a, 52/2-4.maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, katılanların hayati tehlike geçirecek ve kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandıkları somut olayda; asli kusurlu olduğu mahkemece de kabul edilen sanığın taksirinin yoğunluğu, meydana gelen yaralanmaların niteliği ile hak ve nesafet kuralları da gözetilerek maddede belirtilen temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılmak sureti ile tayin ve tespiti gerekirken, temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi sureti ile yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması,
2-Sanığın, fasılalı kırmızı ışıkta geçerek, geçiş önceliğine uymaması nedeniyle asli kusurlu olduğu anlaşılmış ise de, bu kural ihlalinin sanığın taksirli hareketi olduğu, Dairemizin yerleşik içtihatlarına göre, sanığın bilinçli taksirle hareket ettiğinin kabul edilemeyeceği anlaşılmakla, sanık hakkında TCK’nın 22/3. maddesi tatbiki suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
3-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
4-Hüküm fıkrasının (1) numaralı bendinde, uygulanan maddede seçimlik cezanın yer almamasına rağmen, “adli para cezası tercih edilerek takdiren” diyerek hükümde karışıklığa sebep olunması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
5-TCK"nın 50/4. maddesinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, ancak, bu hükmün, bilinçli taksir halinde uygulanmayacağı belirtilmiş olmasına karşın, sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının paraya çevrilmesi, ,
6- Sanık hakkında TCK’nın 62. maddesi tatbik edilirken, hükmedilen 8 ay hapis cezasından 1/6 indirim yapılırken, 6 ay 20 gün hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken, 6 ay 10 gün hapis cezasına hükmedilmek suretiyle eksik ceza belirlenmesi ile tayin edilen hapis cezasının gün para cezasına çevrilmesi sırasında, adli para cezasının tespitine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.