MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14/04/2015 tarih ve 2015/139-2015/117 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalı ...’ın müvekkiline ait işyerinde 18.06.2009-27.01.2012 tarihleri arasında satış temsilcisi olarak çalıştığını, davalının hiç bir haklı sebep göstermeden iş sözleşmesini feshettiğini ve müvekkili şirketin rakibi olan diğer davalı şirkette çalışmaya başladığını, bu haliyle davalı işçinin müvekkili ile imzaladığı iş sözleşmesinde düzenlenen rekabet yasağına aykırı davrandığını ileri sürerek sözleşmede belirlenen cezai şartın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar; davanın yetkisiz mahkemede açıldığını, yetkili mahkemenin ... Mahkemeleri olduğunu savunarak davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davalıların yetki itirazı nedeniyle HMK"nın 6. maddesi gereğince davalıların yerleşim yerinin ... olduğu, aynı zamanda davalılar arasındaki iş sözleşmesine göre cezai şarta konu işin yapıldığı yerin de ... olduğu gerekçesiyle mahkemenin yetkisizliğine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere ve 6100 sayılı HMK 16 ve 7/1-son cümlesi uyarınca davalıların tamamı için ortak yetkiyi taşıyan mahkemenin ... Mahkemesi olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 03/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.