Davacı,  SSK."da geçen 1987/03 ile 1990/01 dönemlere ait 496 gün hizmetinin Bağ-Kur"da devam eden 7716261789 Bağ-Kur sigortalılık hizmetine aktarılıp, birleştirilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.  
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava nitelikçe, davacının 01.03.1986 ile 21.06.2006 dava tarihi arasında 506 sayılı yasaya tabi çalışmalar dışında 2926 sayılı yasaya tabi sigortalı olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davacının 01.03.1986 ile 21.06.2006 dava tarihi arasında çakışan SSK’lı hizmetleri dışında kalan sürede davalı kurumda Tarım-Bağ Kur sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmişse de varılan bu sonuç hatalı olmuştur.
Gerçekten Tarım Bağ-Kur sigortası kapsamında kesintisiz tarımsal faaliyetin bulunduğunun anlaşıldığı hallerde, 506 sayılı yasa kapsamındaki kısa süreli çalışmaların 2926 sayılı yasa kapsamındaki sigortalılığı tümden sona erdirmeyeceği, 2926 sayılı yasanın 36 ve 10.maddesindeki şartlarında gerçekleşmesi halinde 506 sayılı yasa kapsamındaki kısa süreli çalışmalar dışında kalan süreler bakımından Tarım Bağ-Kur sigortalısı olunduğunun kabulünün gerekeceği, 506 sayılı yasa kapsamındaki çalışmaların uzun süreli olduğu hallerde ise, tarımsal faaliyetin kesintiye uğradığının ve SSK’lı çalışmanın sona ermesinden sonra, 2926 sayılı yasa kapsamında sigortalılığın yeniden başlatılabilmesi için, doğrudan prim yatırılması veya aynı yasanın 36.maddesine göre ürün bedelinden tevkifat yapılması yoluyla yeniden kayıt ve tescil yolundaki iradenin ortaya konulması gerektiği dairemizin giderek Yargıtay’ın yerleşmiş görüşlerindendir.
Somut olayda davacının 01.12.1987 ile 15.03.1989 tarihleri arasında aynı işyerinde 496 günlük bir sürede 506 sayılı yasa kapsamında zorunlu sigortalı olduğu dosya içerisinden anlaşılmaktadır. Davacının 506 sayılı yasa kapsamındaki 496 günlük bu çalışmasının kısa süreli olarak kabulüne olanak bulunmadığı, diğer bir deyişle uzun süreli çalışma olduğu açık ve seçiktir. Öte yandan davacının uzun süreli SSK’lı çalışması sona erdikten sonra, teslim ettiği ürün bedelinden tevkifat yapılmadığı ve davalı kurumca 01.07.2006 tarihinde yeniden sigortalılığın başlatılmasına esas alınan 30.06.2006 tarihinden önce doğrudan prim ödemesinin olmadığı giderek yeniden kayıt ve tescil konusundaki iradenin ortaya konulmadığı dosya içerisindeki bilgi ve belgelerden açıkça anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca ve 506 sayılı yasa kapsamındaki çalışmanın başlangıcına göre tarım bağ-kur sigortalılığını, 30.11.1987 tarihinde sona erdiren ve ilk pirim ödemesine göre 01.07.2006 tarihinde yeniden başlatan kurum işleminde isabetsizlik bulunmadığı açıktır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın, davanın reddi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 08.07.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.