MAHEKEMESİ : Turgutlu 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 15/07/2014 gününde verilen dilekçe ile ölümle neticelenen trafik kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 09/03/2018 günlü karara karşı davalılar vekillerinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; davalı ... vekilinin süresinde verilmeyen istinaf dilekçesinin 6100 sayılı HMK"nun 345. ve 346/1. maddesi gereğince reddine, davalı ..."in manevi tazminata yönelik istinaf talebinin reddine, maddi tazminata yönelik istinaf talebinin kabulü ile davanın kısmen kabulüne dair verilen 27/11/2018 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Davalının, davacılar ..., ... ve ...’a yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK) 362. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a) bendinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2018 yılı için 47.530,00 TL’dir.
HMK’nın 362. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a) bendi ile 362. maddesinin (2) numaralı fıkrası uyarınca temyiz edenin sıfatına göre mahkemece hükmedilen veya kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 47.530,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir. Kesin olan kararların temyizinin istenilmesi halinde ilgili Bölge Adliye Mahkemesince temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir.
Somut olayda; davacılar ..., ... ve ... ayrı ayrı 30.000,00 TL manevi tazminat isteminde bulunmuşlar, ilk derece mahkemesince istemin kısmen kabulü ile ayrı ayrı 5.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiş, davalı ...’in istinaf başvurusu Bölge Adliye Mahkemesince esastan kabul edilip ilk derece mahkemesi kararı kaldırılmış, bu kez de aynı şekilde adı geçen davacılar yararına yeniden hüküm kurulmak suretiyle ayrı ayrı 5.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiş, bu karara karşı ise davalı ...Motorlu Araçlar Tic. ve San. Ltd. Şti vekili temyiz yoluna başvurmuştur.
İhtiyari dava arkadaşı olan davacılar yönünden temyiz sınırı her dava arkadaşının davası için ayrı ayrı belirlenecektir. Davacılar ..., ... ve ... lehine ayrı ayrı hükmedilen ve temyize konu edilen miktarlar yukarıda belirtilen temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. O hâlde davacılar lehine takdir edilen manevi tazminatlar yönünden Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp, davalının adı geçen davacılara yönelik temyiz dilekçesinin HMK’nın 362. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a) bendi gereğince reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davalının, davacı ...’a yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
İlk derece mahkemesinin kararını davalı ...Motorlu Araçlar Tic. ve San. Ltd. Şti süresinde istinafa getirmemiş, ilk derece mahkemesi kararı adı geçen davalı şirket yönünden kesinleşmiştir. Dolayısıyla davalı şirket vekilinin davacı ...’a yönelik temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenle davalının temyiz talebinin REDDİNE, (1) nolu bentte gösterilen nedenle davalının temyiz dilekçesinin HMK’nın 362. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a) bendi gereğince REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine GÖNDERİLMESİNE ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 23/02/2021 gününde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.