MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bozmaya uyulmak suretiyle yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1- Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b maddesince 2 yıl hapis cezası olarak belirlenen temel cezada, aynı Yasanın 143. maddesine göre, 1/6 oranında artırım yapılacağının belirtilmesi karşısında, uygulama sonucu cezanın “2 yıl 4 ay hapis” olarak belirlenip, ilk hükmün sadece sanık tarafından temyiz edilmesi nedeniyle kazanılmış hak gözetilip sonuç cezanın “1 yıl 2 ay hapis” olarak tespiti gerekirken, hesap hatası sonucu “1 yıl 2 ay” hapis cezasına hükmolunması suretiyle karışıklığa neden olunması,
2- Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas geçmiş hükümlülüğü bulunduğu 23.10.2008 günlü karar ile kabul edilen ve bu hükmün Dairemizce 15.02.2012 günlü ilam ile incelenerek tekerrür uygulaması yönünden kabulde isabetsizlik görülmeyip, uygulanan ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkı saklı tutulup hükmün bozulması sonrasında, sanık hakkında bozmaya uyularak verilen kararda 5237 sayılı TCK"nun 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki "velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun" sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, yasaya aykırı ise de;
Yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususlarda aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan; hüküm fıkrasının 1-b bendindeki eylemin geceleyin işlenmesi nedeniyle 5237 sayılı TCY"nın 143. maddesi ile yapılan uygulamada belirlenen “1 yıl 2 ay" ibaresinin "2 yıl 4 ay" olarak değiştirilmesi, bu kısımdan sonra gelmek üzere “5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 326/son maddesi uyarınca, kazanılmış hak gözetilerek, sonuç cezanın 1 yıl 2 ay hapis cezasına indirilmesine" denilmek, temyiz incelemesine konu son hükmün Cumhuriyet savcısı tarafından sanık aleyhine temyiz
olunduğu dikkate alınarak mahkemenin 23.10.2008 tarihli önceki kararındaki kabulü doğrultusunda hüküm fıkrasına; “Sanığın İstanbul l0. Ağır ceza Mahkemesinin 06.03.2007 tarih, 2004/116 Esas 2007/35 Karar sayılı l yıl 8 ay hapis cezasına ilişkin ilamının tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından, 5237 sayılı Yasanın 58. maddesi gereğince mahkum olduğu hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına,” paragrafının eklenmesi, hüküm fıkrasının 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bendinin; "sanığın, 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.12.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.