MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Belgelerde sahtecilik suçlarında aldatıcılık niteliğinin bulunup bulunmadığının takdiri hakime ait olduğundan, öncelikle suça konu aracın trafik tesciline esas alınan tescil dosyası ve ilgili tüm belgeleri getirtilip suça konu araç ile uyumlu olup olmadığının denetlenmesi, aracın üretimine dair üretim şeması, üretim belgeleri, araç üretim şase fotoğrafları, örnek şase fotoğrafları ile tüm üretim belgelerinin, satışa ilişkin kayıtlar ve faturanın üretici firmadan getirtilmesi, suça konu aracın gerçek şase numarasının tespit edilmesi ve suça konu araca ait şase numarasında sahtecilik yapıldığının belirlenmesi durumunda, 21.02.2013 tarihli Adana Kriminal Polis Laboratuvarınca düzenlenmiş olan ekspertiz raporu ve bilirkişiler ... ve ... tarafından ayrı ayrı düzenlenen raporlarda suça konu aracın şasi numarasının orjinal olmayıp, sahte olduğunun belirtilmesine ilişkin raporlara rağmen, sanık müdafiince dosyaya sunulan 27.03.2014 havale tarihli Mersin 3. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2014/79 D. İş sayılı dosyasında alındığı anlaşılan bilirkişi raporunda suça konu araca ait şasi numarası üzerinde oynama yapıldığına veya şasi numarasının değiştirildiğine dair bir bulguya rastlanılmadığı yönünde görüş bildirilmesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak biçimde belirlenmesi bakımından, raporlar arasında çelişki bulunduğu gözetilerek, aldatıcılık niteliğini taşıyıp taşımadığının bilirkişi katılımı ile yapılacak keşif sonucunda özellikleri tutanağa yazılarak
belirlenmesi, aldatıcılık niteliğinin gerekçeli kararda tartışılması; gerçek plakası ... olduğu belirtilen araca, suça konu ... sayılı plakayı takıp kullanmak suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddia ve kabul olunan olayda, Emniyet Müdürlüğünün olay tutanağı ekindeki araç tescil bilgileri dökümanında da suça konu plakanın başka bir araç üzerinde kayıtlı gözüktüğü anlaşıldığından, suça konu plakanın ilgili kuruluşlarca düzenlenmiş gerçek bir plaka olup olmadığı araştırılması, gerçek olduğunun tespiti halinde, eylemin 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 23. maddesindeki idari yaptırım uygulanmasını gerektiren kabahati oluşturacağı; resmi kurum tarafından düzenlenmediğinin belirlenmesi halinde sahte olduğu iddia edilen plakanın yasal unsurları taşıyıp taşımadığı ve aldatıcılık niteliğinin bulunup bulunmadığı yöntemince tartışılarak ve denetime olanak verecek şekilde dosya arasında bulundurularak hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, plaka yönünden herhangi bir değerlendirme yapılmadan eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
a) 5271 sayılı CMK"nin 5728 sayılı Kanun ile değişik 231/5. maddesi uyarınca mahkemece hükmolunan iki yıl veya daha az süreli hapis veya adli para cezasına ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için, sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmamış bulunması, mahkemece sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak, yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması ve suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi gerekmektedir. İncelenen dosyaya göre, 5271 sayılı CMK"nin 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 72. maddesi ile eklenen "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanması geri bırakılmasına karar verilemez." şeklindeki hükmün ancak yürürlük tarihinden sonra işlenen suçlar bakımından uygulanabileceği ile sanığın adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair ilamın, 5271 sayılı CMK"nin 231/6-a maddesi kapsamında kasıtlı suçtan mahkumiyet olarak değerlendirilemeyeceği ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel teşkil etmeyeceği de gözetilerek, yargılama süresince gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda olumlu kanaat oluştuğu gerekçesiyle cezası ertelenen sanığın hukuksal durumunun belirtilen yasal ölçütlere göre değerlendirilmesi yerine kararın gerekçe kısmında daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçelerle hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.