Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, iş kazası sonucu ölen sigortalının hak sahiplerine bağlanan peşin değerli gelirlerin, davalı asıl işveren... Ltd. Şti. ile alt işveren ... Ltd. Şti."den rücuan tahsili istemine ilişkin olup, davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasa’nın 26 ve 87. maddeleridir.
Mahkemece, kusuru bulunmadığından bahisle asıl işveren yönünden davanın redine, %100 kusurlu bulunan davalı alt işveren yönünden ise, istemin kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamına göre; davalı asıl işveren ...Ltd. Şti.’ne ait ...Ticaret Merkezi ... binasının “Çatı kontroksiyonu prefabrik çelik uzay kafes sistemi ile cephe ve çatı aşıklarının projelendirilmesi, imalatı, nakliyesi ve montajı işini alan davalı alt işveren...Ltd. Şti. nezdinde çatı kaplama işçisi olarak çalışan sigortalı olay günü, çalışılan uzay kafes çatısının, imalat hatası nedeniyle çökmesi sonucu vefat ettiği, hükme dayanak kılınan bilirkişi raporuyla; davalı asıl işveren kusursuz, alt işveren ise %100 oranında kusurlu olduğu anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık konusu dönemde yürürlükte bulunan 506 sayılı Kanunun 87. maddesi hükmüne göre aracı, bir işte veya bir işin bölüm veya eklentisinde işverenden iş alan ve kendi adına sigortalı çalıştıran üçüncü kişidir.
Asıl işveren taşeron ilişkisinin varlığı için öncelikle işin başka bir işverenden alınmış olması, bir başka ifade ile asıl işverenin işverenlik sıfatına sahip olması, asıl işyeri ya da işyerinden sayılan yerlerde kendi adına işçi çalıştırıyor olması gerekir.
İşin belirli bir bölümünde değil de tamamının bir bütün halinde ya da bölümlere ayrılarak başkalarına devredildiği, işten bu yolla tamamen el çekildiği, sigortalı çalıştırılmadığı için işveren sıfatının haiz olunmadığı durumda ise, bunları devralan kişiler alt işveren, devredenler de asıl işveren olarak nitelendirilemeyecektir.
Aracı sıfatının kazanılmasında diğer koşullar ise asıl işverenden istenilen işin, asıl iş ya da işyeriyle ilgili işin bir bölümünde veya işyeri eklentilerinde alınmış olması ve bu işte işi alanın kendi işçilerinin çalıştırılması ve bu nedenle de işveren sıfatına sahip olunmasıdır.
Somut olayda, davalı şirketler arasında 506 sayılı Yasanın 87. maddesi kapsamında asıl işveren-alt işveren ilişkisinin mevcut olduğu belirgin olup, mahkemece, dayanılan kusur raporu uyarınca ve anılan madde kapsamında davalı asıl işverenin, alt işverenin kusuru oranında kuruma karşı sorumlu olduğu gözetilerek hüküm kurulması gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde; davacı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 21.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.