Tebliğname No : 1 - 2012/274567
MAHKEMESİ : Kahramanmaraş 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 21/05/2012, 2011/138 (E) ve 2012/131 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama, hakaret

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-A-a) Müdahil sanık A.. G.. müdafiinin yasal süresi içinde verdiği süre tutum dilekçesinde hükmü sadece "sanık" sıfatıyla temyiz ettiğinden, yasal süreden sonr a "müdahil" sıfatıyla yapmış olduğu temyiz isteminin,
b) Sanık Cemil hakkında ceza verilmesine yer olmadığına, sanık Ali hakkında verilen beraat hükümlerini temyizde hukuki yararları bulunmadığından, sanıklar müdafiinin bu kararlara yönelik temyiz istemlerinin,
CMUK’nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
B- Mağdur sanık O.. S.. hakkında kurulan hükümlerde;
a) Hakaret ve yaralama suçlarından verilen beraat kararlarını temyizinde hukuki yararı bulunmadığından, sanık Osman"ın mağdurlar Cemil ve Fadime’yi yaralama, Mağdur Ali ve Fadime’ye karşı hakaret suçlarından verilen doğrudan para cezalarına ilişkin mahkumiyet kararlarının, CMUK’nun 305/1 maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin bu suçlara yönelik temyiz talebinin,
b) 13.02.1012 tarihli celsede sanıktan şikayetçi olduğunu ancak davaya katılmak istemediğini beyan eden mağdur sanık O.. S..’ın, sanıklar Ali ve Cemil hakkında verilen hükümleri temyize yetkisi bulunmadığından, bu sanıklara yönelik temyiz isteminin,
CMUK.nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2- Sanıklar Cemil ve A.. G.. hakkında mağdur Osman’ı kasten yaralama suçlarından kurulan hükümler yönünden;
Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 20/10/2009 gün ve 2009/1-85/242, 08/06/2010 gün ve 2010/1-35/140 sayılı kararlarında açıklandığı üzere; sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerektiğinden; aynı olayda aynı mağdurlara karşı birlikte suç işledikleri iddia olunan sanıklar C.. G.. ve A.. G..’in savunma içerikleri değerlendirildiğinde aralarında menfaat uyuşmazlığı bulunduğu anlaşıldığı halde, sanıkların ayrı ayrı müdafiiler yerine aynı müdafiiler tarafından savunmalarının yapılması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanunu"nun 38/1 ve 5271 sayılı CMK.nun 152.maddelerine aykırı davranılması,
Usule aykırı olup, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeksizin öncelikle bu nedenle sanıklar Ali ve C.. G.. hakkında mağdur Osman"ı yaralama suçlarından kurulan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce hilafına CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/12/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.