DAVA TÜRÜ : ALACAK
MAHKEMESİ : ... 4. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin ... İl Orman ve Su İşleri Müdürlüğünde daimi işçi olarak çalıştığını, 11,12,13 ve 14. Dönem Toplu İş Sözleşmesinden kaynaklanan ücret farkı, ilave tediye farkı ve akdi ikramiye farkı alacaklarının ödenmediğini belirterek ücret farkı, ilave tediye farkı ve akdi ikramiye farkı alacaklarının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının davalı kurumda vasıfsız işçi olarak çalışmaya başladığını, toplu iş sözleşmesi hükümlerinden tam olarak yararlandırıldığını, toplu iş sözleşmesinde bir hüküm bulunmadığından dolayı daimi işçi kadrosuna geçirilirken ücretinde bir artış yapılmadığını, davacının iddiaların yerinde olmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulü ile 134.605,09 TL brüt ücret farkı, 21.500,40 TL brüt akdi ikramiye farkı, 19.050,59 TL brüt ilave tediye farkı alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davalı istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti :
Bölge Adliye Mahkemesince, davacının 11-12-13 ve 14 dönem toplu iş sözleşmelere göre alacaklarının tespit edildiği ancak bu alacakların ödendiği olgusunun işveren tarafından ispat edilemediği, İlk Derece Mahkemesince %26,1"lik enflasyon zammına itibar edilmeden yapılan hesaplamaya göre tanzim edilen bilirkişi raporunun esas alındığı, bilirkişi raporundaki hesaplamanın yanlışlığı iddiasının soyut olduğu ihtilafa konu alacaklar açısından toplu iş sözleşmesi ve ilgili yasa maddesine göre doğru olarak temerrüt tarihleri ve faiz türleri belirlenerek karar verildiği bu durumda davalı istinafının da yerinde olmadığı gerekçesi ile davalı tarafın yerinde görülmeyen istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Bölge Adliye Mahkemesinin kararına karşı, davalı tarafça temyiz başvurusunda bulunmuştur.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Ödeme itirazı yargılamanın her aşamasında ileri sürülebilir. Kural olarak, yargılama aşamasında sunulmayan deliller, temyiz veya karar düzeltme aşamasında sunulamazlar. Bu kuralın tek istisnası, dayanılıp sunulan delilin o davaya konu olan borcu kesin olarak ortadan kaldıran bir nitelik taşımasıdır. Borcun ödendiğini gösteren makbuz veya ibraname bu istisnanın tipik örneğidir.(Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 27.02.2012 tarih 2012/9-842 esas-2013/291 karar sayılı kararı)
Somut olayda, davalı işveren tarafından dosyaya, temyiz aşamasında 14.06.2018 tarihli dilekçe ekinde ücret bordroları ve ücret bordrolarına ilişkin CD ibraz edildiği görülmektedir. Davalı tarafın temyiz aşamasında ödemeye dair belgelerin Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.02.2012 tarih 2012/9-842 esas-2013/291 karar sayılı kararı uyarınca dikkate alınması gereklidir. Hal böyle olunca davalının dosyaya sunduğu belgeler konusunda davacının beyanı alınmalı ve sonucuna göre yeni bir değerlendirme yapılması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının ortadan kaldırılarak İlk Derece Mahkemesi kararının yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, bozma kararının bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 13.12.2018 tarihinde oybirliğiyle olarak karar verildi.