MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki nafakanın arttırımı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, tarafların 27/10/2008 tarih ve 2007/270 Esas 2008/440 Karar sayılı ilam ile boşandıklarını, bu karar ile 150,00-TL tedbir ve yoksulluk nafakasına hükmedildiğini, kararın 27/04/2010 tarihinde kesinleştiğini, 2008 yılında hükmedilen nafakanın günümüz şartlarında yeterli olmadığını belirterek davacı lehine hükmedilen 150,00-TL yoksulluk nafakasının 700,00-TL"ye çıkartılmasına, her yıl %15 oranında artırım yapılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacı lehine verilen aylık 150,00 TL yoksulluk nafakasının aylık 350,00 TL"ye yükseltilerek dava tarihi olan 12/03/2015 tarihinden geçerli olmak üzere her ay davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, yoksulluk nafakasının her yıl DİE"nin belirlediği ÜFE oranında arttırılmasına karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Türk Medeni Kanunu"nun 176/4 maddesi hükmüne göre; tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın artırılmasına karar verilebilir. Bu hüküm gereğince mahkemece iradın arttırılması için ya tarafların mali durumlarının değişmesi ya da hakkaniyetin artırımı gerektirmesi gerekmektedir.
Yargıtay"ın yerleşmiş uygulamasına göre; nafaka alacaklısı kadının ihtiyaçları ile nafaka yükümlüsü davalının gelir ve giderinde, nafakanın takdir edildiği tarihe göre olağanüstü bir değişiklik olmadığı takdirde; yoksulluk nafakası TÜİK’in yayınladığı ÜFE oranında artırılmalı ve böylece taraflar arasında önceki nafaka takdirinde sağlanan denge korunmalıdır.
O halde, mahkemece yapılacak işin; davacının sosyal ve ekonomik durumu ile davalının ihtiyaçları karşılaştırılarak, önceki nafaka takdirinde kurulan dengeyi koruyucu,

davalının ihtiyaçlarını asgari ölçüde karşılayacak, davacının geliri ile de orantılı olacak şekilde, artırılan yoksulluk nafakası miktarı TÜİK’in yayınladığı ÜFE oranında artırım yapılması olup, bu husus nazara alınmadan karar verilmesi doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 06.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.