Davacı iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere göre davacının davalılar T.S.C.T.San.A.Ş. ve S.S. O. Minibüsçüleri 2 nolu Motorlu Taşıyıcılar Kooperatifine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının reddine.
2-Dava, davacı işçinin iş kazası sonucu cismani zarara uğraması nedeniyle maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Husumet davalı işveren T.S.C.T. San. ve Tic. A.Ş. ile birlikte davalı işverenin taşıma sözleşmesi yaptığı S.S. O. Minibüsçüleri 2.nolu Motorlu Taşıyıcılar Kooperatifine ve karşı yönden gelip kazaya karışan aracın maliki D. Otomotiv Tic.Ltd. Şirketi ile bu şirketin şoförü olan O. Ö."a yöneltilmiştir.
Mahkemece davacı işçinin içinde taşındığı davalı işverence temin edilen araç sürücüsü ve işverenin kusuru bulunmadığından davalılar T.S.C.T. San.ve Tic.A.Ş. ile S.S. O. Minibüsçüleri 2 nolu Taşıyıcılar Kooperatifi hakkındaki davanın reddine, kazaya karışan araç maliki D. Otomotiv Tic.Ltd. Şirketi ile sürücüsü olan davalı O.Ö."a yönelik davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağı 5521 sayılı Yasanın 1.maddesidir. Anılan madde de; işçiyle işveren veya işveren vekili arasında iş aktinden veya İş Kanunu’na dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuk uyuşmazlıklarının İş Mahkemelerinde çözümleneceği hükmü öngörülmüştür. Madde de belirtildiği üzere, İş Mahkemesinin görevli olabilmesi için uyuşmazlığın taraflarının işçi ve işveren veya işveren vekili olması, uyuşmazlığın iş sözleşmesinden veya İş kanunundan kaynaklanması koşuldur. Mahkemelerin görevi kamu düzeni ile ilgili olup kıyas veya yorum yolu ile genişletilemez yahut değiştirilemez.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden 11.6.1998 tarihinde davacı işçinin davalı işverence taşıma sözleşmesi ile davalı Kooperatiften temin edilen araçla işyerine giderken davacının içinde bulunduğu aracın karşı yönden gelen davalı O.Ö. Yönetiminde bulunan davalı D. Otomotiv Tic. Ltd. şirketine ait araç ile çarpıştığı, davacı işçinin yaralandığı, mahkemece hükme dayanak alınan 15.2.2005 tarihli kusur raporunda davalı D. Otomotiv Tic .Ltd. Şirketi şoförü olan O.Ö. "a % 100 oranında kusur izafe edildiği, davalı işveren ve kooperatifin kusursuz bulunduğu anlaşılmaktadır. Davacı ile davalı D. Otomotiv Tic. Ltd. Şirketi ve davalı O.Ö. Arasındaki davanın yasal dayanağı Borçlar Kanunu"nun 41. maddesi uyarınca haksız fiilden kaynaklanan tazminat davası olup somut olayda sigortalı ile bu davalılar arasında hizmet sözleşmesi bulunmamaktadır. Başka bir anlatımla davalı D. Otomotiv Tic. Ltd. Şirketi davacı sigortalının işvereni değildir. Hal böyle olunca davacı ile davalı D. Otomotiv Tic. Ltd. Şirketi ve O.Ö. Arasındaki uyuşmazlığın iş aktinden veya İş Yasasından doğmadığı, giderek davada 5521 sayılı Yasa"nın 1. maddesinin öngördüğü koşulların oluşmadığı görülmektedir.
Davacı ile bu davalılar arasındaki davanın genel hükümlere göre Hukuk Mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerektiğinden davalılar D. Otomotiv Tic. Ltd. Şirketi ve O.Ö. "a yönelik dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi gerekirken mahkemece işin esasına girilmek suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde kamu düzenine ilişkin olan bu husus re"sen nazara alınmalı ve temyiz edenin sıfatına bakılmaksızın hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle Bozulmasına, bozma nedenine göre davacının bu davalılara ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 23.09.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.
