Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davalı (Alacaklı)  vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar vermiştir.Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından  düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.                   
Uyuşmazlık, İcra ve İflas Kanunu"nun 96. ve onu izleyen maddelerine dayalı üçüncü kişinin istihkak davasına ilişkindir.
Dava konusu taşınır mallar 14.01.2005 tarihinde borçlunun adresinde haczedilmiştir. İcra ve İflas Kanunu"nun 97/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesi borçlu dolayısıyla davalı alacaklı yararınadır. Karine aksinin davacı üçüncü kişi tarafından kesin ve güçlü delille ispatı gerekir.
Davacı üçüncü kişi, haciz edilen malları, davalı borçlu aleyhine kendileri tarafından yapılan takip nedeniyle İstanbul 13. İcra Müdürlüğü’nün 2004/10835 Esas sayılı dosyasında 01.12.2004 tarihinde yapılan ihalede satın aldığını, daha sonra da 15.12.2004 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile dava dışı T.T.Gıda Maddeleri San. Tic. A.Ş. adlı şirkete kiraladığını savunmuştur.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerden, borçlu şirket ile dava dışı T.T. Gıda Maddeleri San. Tic. A.Ş. arasında organik bağ bulunduğu, her iki şirketin de aynı adreste (haciz adresinde) faaliyette bulunduğu, ayrıca, davacı üçüncü kişinin de dava dışı T.T. Gıda Maddeleri San. Tic. A.Ş.’nin ortağı olduğu anlaşılmaktadır.
Öte yandan, İstanbul 13. İcra Müdürlüğü’nün 2004/10835 Esas sayılı dosyası ile davacı üçüncü kişi Atilla Yener tarafından davalı borçlu aleyhine 07.07.2004 tarihinde başlayan icra takibinde borçlu şirket yetkilisinin 08.07.2004 tarihinde icra dairesine gidip ödeme emrini tebellüğ etmesi, borçlu şirket yetkilisinin ödeme emrinde yazılı yasal sürelerden feragat ettiğini bildirmesi, 05.10.2004 tarihinde haciz adresinde dava konusu taşınırların haczedilmesi ve 01.12.2004 tarihinde davacı üçüncü kişiye alacağına mahsuben ihale edilmesi, başka bir anlatımla, borç doğumundan sonra dava konusu eşyaların ihaleden satın alınıp, tekrar borçlunun kullanımına verilmesi danışıklı işlem niteliğindedir. Delil olarak sunulan ve borç doğumundan sonraki tarihi taşıyan adi nitelikli kira sözleşmeleri de dava konusu taşınır malların davacı üçüncü kişiye ait olduğunu göstermez. Tüm bu maddi ve hukuki olgular karşısında davacı üçüncü kişinin davasının reddi gerekirken, aksi düşüncelerle kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Kabule göre de, kural olarak, davayı kaybeden taraf yargılama giderleri ve avukatlık ücretinden sorumludur (HUMK. md. 417). Bu durumda, hüküm fıkrasının 5. bendinde maddi hata sonucu dava konusu malların değerine göre Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hesap ve taktir olan 8.300,00.-YTL nispi avukatlık ücretinin davacıdan tahsili ile davalı alacaklıya verilmesine karar verilmesi de isabetsizdir.    
O halde, davalı alacaklının bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı (Alacaklıya) iadesine, 25.09.2008  gününde oybirliğiyle karar verildi.