Davacı,  SSK"lı süreler hariç 20.4.1982-10.1.1997 tarihleri arası Bağ-Kur sigortalılığının tespitine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün  taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davacının tüm davalı(SSK Başkanlığı ve  Bağ Kur  Genel Müdürlüğü)vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava davacının, 1479 sayılı Yasa’ya tabi sigortalı olduğu 20.4.1982-10.1.1997 tarihleri arasındaki 992 günlük 506 sayılı Yasa’ya tabi hizmetleri dışında kalan 1479 sayılı Yasa"ya tabi sigortalılık süreleriyle 506 sayılı Yasa"ya tabi hizmetlerinin 2829 sayılı Yasa’ya göre birleştirilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulü ile davacının talebi dikkate alınarak   1479 sayılı Yasa"ya tabi sigortalı  olduğu 20.4.1982-10.1.1997 tarihleri arasındaki 1216 günlük hizmeti  506 sayılı Yasa’ya tabi sigortalılık sürelerinden sayılarak geriye kalan 11 yıl 4 ay  4 günde  1479 sayılı Yasa"ya tabi sigortalı olduğunun tespitine ve  2829 sayılı Yasa"ya göre hizmetleri birleştirilerek davacının 16 yıl 3 ay 25 gün sigortalı olduğunun tespitine karar verilmiştir.  
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacının 3.9.1975-5.9.1990  tarihleri arasında vergi kaydının, 21.1.1985-10.1.1997  tarihleri arasında oda ve  sicil kaydının bulunduğu,  25.12.1984 tarihli giriş bildirgesine göre vergi kaydı esas alınarak 20.4.1982 tarihinde Kurumca  1479 sayılı Yasa"ya tabi sigortalı  olarak  kayıt ve tescilinin yapılarak;  20.4.1982-31.8.1991, 1.1.1992-1.7.1992, 1.9.1992-24.5.1993, 15.11.1993-3.11.1994, 16.12.1994-2.5.1995 ve 11.12.1995-10.1.1997 tarihleri arasında  1479 sayılı Yasa"ya tabi sigortalı olarak kabul edildiği, 7.1.2005 tarihli hesap ekstresine göre de bu sigortalılık dönemlerinin prim borçlarını 1997 yılında ödediği, davacının 506 sayılı Yasa’ya tabi     18.4.1977- 3.9.1981 tarihleri arasında  kesintili 341 gün,  27.8.1982-31.12.1982 tarihleri arasında 65 gün , 25.3.1983-28.7.1983 tarihleri arasında 112 gün,25.8.1983-15.11.1983 tarihleri arasında 81 gün, 15.6.1984-3.11.1985 tarihleri arasında 269gün, 16.3.1989-10.8.1990 tarihleri arasında  212 gün, 1.9.1991-31.12.1991 tarihleri arasında 117 gün, 2.7.1992-31.8.1992  tarihleri arasında 10 gün,  25.5.1993-14.11.1993  tarihleri arasında 171 gün, 4.11.1994-15.12.1994 tarihleri arasında 36 gün, 3.5.1995-10.12.1995 tarihleri arasında 143 gün  ve 17.4.1998-26.11.2002 tarihleri arasında  kesintili 234 gün zorunlu sigortalı çalışmasının bulunduğu  anlaşılmaktadır.
Sosyal Güvenlik Sisteminizde çifte sigortalılık mümkün bulunmayıp, önceden başlayıp devam edegelen sigortalılığa geçerlik tanınmıştır.
Gerek 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu ve gerekse 1479 sayılı Bağ-Kur Kanunundaki birbirine paralel düzenlemeler ile bir sigortalının aynı anda birden fazla Sosyal Güvenlik Kurumuna tabi olması yasaklanmış, sigortalının önceden başlayarak devam edegelen sigortalılığına geçerlik tanınarak, çatışan sigortalılık sorunu çözüme ulaştırılmıştır. Yasa sistemimize göre bir kimsenin Sosyal Sigortalar Kurumuna girebilmesi için hizmet akdine tabi bir işte çalışması yanında başka bir Sosyal Güvenlik Kurumu kapsamında da bulunmaması gerekir. 506 sayılı Yasa’nın 3. madde I-(F) bendinde “ Kanunla Kurulu Emekli Sandıklarına aidat ödemekte olanların”, (K) bendinde “ herhangibir işverene hizmet akdiyle bağlı olmaksızın kendi nam ve hesabına çalışanların” sigortalı sayılmayacağı belirtilmiştir. Aynı şekilde 1479 sayılı Bağ-Kur Yasası’nın 24. madde I.II, fıkralarında da bir kimsenin Bağ-Kur kapsamına girebilmesi için kendi adına bağımsız çalışıp kazanç sağlaması yanında başka bir Sosyal Güvenlik Kurumu kapsamında bulunmaması koşulu getirilmiştir. Bu durumda iki zorunlu sigortalılığın bir arada bulunması halinde asıl olan, önceden başlayarak devam eden sigortalılıktır. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2005/21-389 – 430 sayılı ve 29.06.2005 günlü Kararı ile 2001/21-627-659 sayılı ve 03.10.2001 günlü kararlarında da bu husus açıkça belirtilmiştir.
Somut  olayda 1.9.1991-10.1.1997 tarihleri arasında davalı Bağ Kur davacıyı 506 sayılı Yasa’ya tabi çalışmaları dışında kalan dönemlerde  1479 sayılı Yasa"ya tabi sigortalısı olarak kabul ettiğinden bu dönemde taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Uyuşmazlık Bağ Kur   sigortalılığının devam ettiği 20.4.1982-31.8.1991 tarihleri arasındaki dönemde 506 sayılı Yasa’ya tabi hizmet sürelerine geçerlilik tanınıp tanınmayacağı noktasında toplanmaktadır.
Davacının  20.04.1982 tarihinden itibaren  kayıt ve tescilinin yapıldığı   1479 sayılı Yasa"ya tabi sigortalığı devam ederken, uyuşmazlık döneminde başlayıp kesintili devam eden  27.8.1982-31.12.1982  tarihleri arasında 65 gün , 25.3.1983-28.7.1983 tarihleri arasında 112 gün,25.8.1983-15.11.1983 tarihleri arasında 81 gün, 15.6.1984-3.11.1985 tarihleri arasında 269gün, 16.3.1989-10.8.1990 tarihleri arasında  212 gün  506 sayılı Yasa"ya tabi çalışmalarına önceden başlayan  1479 sayılı Yasa’ya tabi sigortalılık olduğundan değer vermek mümkün olmadığından bu dönemde davacının  aralıksız 1479 sayılı Yasa"ya tabi sigortalı  olduğunun kabulü gerekir.Davacının bu dönemde 3.9.1975-5.6.1990 tarihleri arasında aralıksız  vergi kaydının bulunmasına, bu dönemin prim borçlarını da  1997 yılındaki yapılandırma ile ödemiş olmasına göre Mahkemece, 1479 sayılı Yasa"ya tabi sigortalılık koşullarının bulunduğu 20.4.1982-31.8.1991 tarihleri arasındaki dönemde sonradan başlayan 506 sayılı Yasa’ya tabi  sigortalılık sürelerine bu ihtilafta uygulanma olanağı bulunmayan  baskın çalışma gerekçesiyle  geçerlilik tanınarak bu dönemdeki çakışan 1479 sayılı Yasa"ya tabi sigortalılığın  geçersiz olduğu sonucuna varılması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 25.9.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.