Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 31.3.2003-28.9.2004 tarihleri arasında sigortalı olarka çalıştığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava nitelikçe davacının davalı işyerinde 31.3.2003-28.9.2004 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile davacının 30.5.2003-28.9.2004 tarihleri arasında davalı işyerinde 506 gün çalıştığının tesbitine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı yasanın 79. maddesi bu tip hizmet tesbiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olusu her türlü delille ispat kazanabilirse de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da bu doğrultudadır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davalı işyerinin 5.2.2000 tarihinde 506 sayılı Yasa kapsamına alındığı, mahkemece istenilen işyeri dönem bordrolarının dosya arasında olmadığı, 20.12.2004 tarihli iş müfettişi raporunda davalı işyeri kayıtlarında davacı adına rastlanılmadığından çalışma iddiasının tesbiti için mahkemeye başvurulabileceğinin bildirildiği görülmektedir.
Somut olayda dinlenen tanıklardan sadece R.G.’ün yukarıda belirlenmiş olduğu şekilde komşu işyeri resmi kayıtlarına geçmiş ve davacı ile aynı dönem çalışmış kişilerden olduğu bunu dışında davalı işyerinde çalışan bordro tanıklarının beyanlarına başvurulmadan ve çalışmaları kayıtlara geçmiş başka komşu işyeri tanıkları dinlenmeden yetersiz araştırma ile sonuca gidildiği görülmüştür
Yapılacak iş; uyuşmazlık dönemine ait davalı işyeri dönem bordroları dosya arasına getirtilerek, bordrolarda davacı ile aynı dönemlerde çalışması bulunan tanıklar saptanıp beyanlarına başvurularak ve davanın nitelikçe kamu düzenini ilgilendirdiği nazara alınıp araştırma genişletilerek komşu işyerlerinde benzer işi yapan işlerle uğraşan işverenler veya bu işverenlerin resmi kayıtlarına geçmiş başka çalışanlar tesbit edilip beyanları alınarak tüm deliller birlikte değerlendirip sonucuna göre bir karar verilmek gerekir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı A.D."ye iadesine, 25.9.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.
