Boşanma Kararları - Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/5471 Esas 2021/7476 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/5471
Karar No: 2021/7476

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/5471 Esas 2021/7476 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Bir boşanma davası sonrasındaki müzakerelerin ardından, bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Karar, davacı-davalı erkek tarafından kadının davasının kabul edilmesiyle, kadın lehine hüküm verilmesi, aleyhe hüküm verilen tedbirlerin ardından manevi tazminat talebinin reddiyle sonuçlanmıştır. Davalı-davacı kadın ise tazminat miktarları konusunda temyiz talebinde bulunmuştur. Mahkeme kararı incelendikten sonra, HMK'nin 362/1-b maddesi uyarınca \"Miktar veya değeri 40.000 Türk Lirasını geçmeyen davalara ilişkin kararlar\" temyiz edilemez şeklinde karar verilmiştir. Ayrıca karar, temyiz sınırlarının Vergi Usul Kanunu'nun yeniden değerleme oranına göre yıllık olarak artırılması gerektiği belirtilerek alt sınır olarak 78.630,00 TL olarak belirlenmiştir. Alacak davasının tefrikine dair kararın kesinlik sınırının altında olduğu anlaşıldığından bu konuda yapılan temyiz reddedilmiştir. Sonuç olarak, mahkeme kararı onanmıştır. Kabul edilen kanun maddeleri: HMK'nin 362/1-b maddesi ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 341 ve 362 maddeleri ile Kanunun ek madde 1'i.

2. Hukuk Dairesi 2021/5471 E. , 2021/7476 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tedbir ve yoksulluk nafakası, aleyhe hükmedilen yargılama gideri, vekâlet ücreti ve verilen tefrik kararı ile manevi tazminat talebinin reddi yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun"un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu"nun mükerrer 298.maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "78.630,00 TL" olarak belirlenmiştir.
Temyize konu alacak davasının tefrikine dair karar, alacak miktarı karar tarihindeki kesinlik sınırı 78.630,00 TL"yi aşmadığından 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362. maddesi gereğince temyiz sınırı altında olduğundan kesindir. Açıklanan nedenle, davacı-davalı erkeğin alacak talebinin tefrikine ilişkin karara yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Diğer temyiz sebeplerine hasren yapılan incelemeye gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına, karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, davacı-davalı erkeğin, alacak talebinin tefrikine yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10"ar TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 20.10.2021 (Çrş.)