MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
KARAR DÜZELTME İSTEYEN : Davalı
Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; düzelterek onanmasına-reddine dair Dairemizin 17.12.2015 gün ve 9650-24434 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun kanun yollarına ilişkin hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
1-Yerel Mahkemece verilen karar, davacı kadın tarafından 3.9.2014 tarihinde “tazminat ve nafakaların miktarı ile vekalet ücreti” yönünden temyiz edilmiş, davacının temyiz dilekçesi davalı erkeğe 29.9.2014 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı erkek tarafından ise 8.10.2014 tarihinde Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 433/2. bendinde öngörülün 10 günlük süre içerisinde katılma yoluyla temyiz edilmiştir. Ne var ki, ilk inceleme sırasında bu husus gözden kaçırılarak, davalının temyizinin süresinde olmadığından reddine karar verilmiştir. Açıklanan sebeple davalının karar düzeltme talebinin kabulü ile Dairemizin 17.12.2015 tarih ve 2015/9650 esas ve 2015/24434 karar sayılı ilamının kaldırılmasına karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı kadının; tazminat ve nafakaların miktarı ile vekalet ücreti, davalı erkeğin ise “ kusur tespiti, tazminat ve nafakalara” yönelik temyizine hasren yapılan incelemede;
a) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b) Davacı kadın 20.000,00 TL maddi, 50.000,00 TL manevi tazminat talep etmiş, mahkemece "Davacının manevi tazminata yönelik talebinin 7.500,00 TL"lik kısım yönünden, maddi tazminata yönelik talebinin 5.000,00 TL"lik kısım yönünden kabulüne karar verilmiş, gerek maddi tazminata, gerekse manevi tazminata ayrı ayrı faiz yürütülmesine karar verileceği yerde, hükmün 2. fıkrasında da 3. fıkrasında da, "kararın kesinleşmesinden itibaren takdir edilen manevi tazminata faiz yürütülmesine " karar verilmek suretiyle infazda tereddüt oluşmasına yol açılmış olup, bu nedenle hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
c) Boşanma davalarında vekalet ücreti kabul veya ret durumuna göre verilir. Boşanmanın eki niteliğinde olan tazminat ve nafakalar için ayrıca vekalet ücretine hükmedilmez. Davacı kadının açtığı boşanma davası kabul edildiğine göre, sadece davacı kadın yararına vekalet ücreti takdiri gerekirken, yazılı şekilde davalı erkek yararına da vekalet ücreti takdiri doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan sebeplerle davalı erkeğin karar düzeltme talebinin Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunun 440-442. maddeleri gereğince kabulüyle Dairemizin 17.12.2015 tarih ve 2015/9650 esas ve 2015/24434 sayılı kararının KALDIRILMASINA, 2/b ve c bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümleri yönünden ise 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde karar düzeltme harcının yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi. 04.05.2016 (Çrş.)