MAHKEMESİ : Ankara 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/11/2012
NUMARASI : 2012/8-2012/483

Z.. Y.. ile T.. A.. aralarındaki mirasın hükmen reddi davasının kabulüne dair Ankara 1.Asliye Hukuk Mahkemesi"nden verilen 06.11.2012 gün ve 9/483 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili ile davacılar vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacılar vekili dava dilekçesinde; Türkiye Şeker Fabrikaları A.Ş Yozgat Şeker Fabrikası Müdürlüğü tarafından vekil edeni Z.. Y.."a bir yazı gönderilerek, kendi bünyelerindeki İş ve Trafik Kazaları Rücu Komisyonu kararına göre rücu tazminatının ödenmesinin istenildiğini, bahse konu yazıda, 13.06.2007 tarihinde Yozgat Şeker Fabrikasında meydana gelen ve Y.T. ile İ. S."ın yaralanması ile sonuçlanan iş kazasında, davacıların miras bırakanı A. Y."ın %25 oranında kusurlu olduğunun hükmen sabit olduğu gerekçesiyle, bu kimselere ödenen tazminatın %25"i olan 17.543,25 TL"nin miras bırakan A. Y."ın yasal mirasçıları olan Z., A. B., K. ve G. Y. tarafından ödenmesinin istendiğini, ancak miras bırakanın terekesinin borca batık olduğunu, ölümü tarihinde herhangi bir taşınır, taşınmaz malvarlığı bulunmadığı gibi terekesinin pasif kısmında Türkiye Şeker Fabrikası A.Ş"nin 17.543,25 TL"lik rücu talebi bulunduğunu, bahse konu iş kazasında miras bırakan A.Y."ın hayatını kaybetmesi sebebiyle onun eş ve çocuklarına Sosyal Güvenlik Kurumu"nca iş kazası aylığı bağlandığını ve vekil edenlerinin bu kaza sebebiyle davalı işverenden maddi ve manevi tazminat aldıklarını, ancak bu kalemlerin hiçbirisinin miras bırakanın terekesine dahil olmadığını açıklayarak mirasın hükmen reddedilmiş olduğunun tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacıların miras bırakan dolayısıyla kendilerine tanınan hiçbir hakkı terekeye dahil olarak görmediklerini, rücu yoluyla talep edilen 17.543,25 TL"lik borcun miras bırakanın vefatından sonra doğduğunu, davanın hak düşürücü süre yönünden reddi gerektiğini, söz konusu olayda mirasçıların mirası zımnen kabul etmiş olduklarını, bu nedenle terekenin borca batık olduğunu iddia edemeyeceklerini, mirasçıların kendilerine vekil edeni tarafından ödenen maddi ve manevi tazminatı alırken, kendilerine miras bırakan sayesinde ödenen kıdem tazminatını alırken ve SGK"ca kendilerine maaş bağlanırken mirası reddettikleri ya da reddedecekleri şeklinde bir tereddüde düşmeden hemen almışlarken, iş kazası sonucu yaralanan diğer işçiler için ödenmek zorunda kalınan parayı rücu etmek istediklerinde kötüniyetli şekilde terekenin borca batık olduğunu ve mirasın reddini isteyerek kötüniyetli bir tavır içine girdiklerini açıklayarak davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davanın kabulüne, davacı mirasçıları yönünden miras bırakan A. Y."ın terekesinin borca batık olması nedeniyle hükmen reddedilmiş sayılacağının tespitine karar verilmiştir.
Hüküm, davalı vekili tarafından esastan, davacılar vekili tarafından vekalet ücreti yönünden süresi içerisinde ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Toplanan deliller ve tüm dosya kapsamından; İstek terekenin borca batık olduğunun tespitine ilişkindir. Ölümü tarihinde mirasbırakanın ödemeden aczi açıkca belli veya resmen tespit edilmiş ise, miras reddedilmiş sayılır. (TMK. md. 605/2) Mirasçılar Türk Medeni Kanununun 610/2. madesinde yazılı eylemlerde bulunmadıkça yani, zimnen mirası kabul etmiş duruma düşmüş olmadıkça, her zaman terekenin borca batık olduğunun tesbitini isteyebilirler. Dava dilekçesi ekinde bulunan vekaletnamelerin incelenmesi neticesinde davacılardan Z.. Y.. (kendi adına asaleten oğlu A.. Y.."a velayeten), G.. Ş.. ve K.. Y.."ın Turhal 2.Noterliğinin 05.07.2007 tarih ve 5484 sayılı vekaletnamesi ile S. Y."ı vekil tayin ettikleri belirlenmiştir. Davacılar vekilleri S. Y. aracılığı ile miras bırakanın çalışması karşılığı olan kıdem tazminatını 2007 yılında almakla terekeyi mal edinmiş olduklarından TMK"nun 610/2. maddesi koşulları gerçekleşmiş ve davacıların mirası red hakkı düşmüştür. Dolayısıyla davacıların 2012 yılında açtıkları bu davanın reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi doğru olmamıştır.
Davalı vekilinin temyiz itirazları yukarıda açıklanan nedenlerle yerinde olduğundan kabulüyle hükmün 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacılar vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 24,30 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacılara ve davalıya ayrı ayrı iadesine, 18.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.