Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b-e-son, 62/1, 51/1-3-7-8. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık ve katılanın olay günü aralarında çıkan tartışma sırasında sanığın katılanı itmesi neticesinde katılanın yere düşerek kafasını yere çarptığı, bunun neticesinde de katılanın hayati tehlike geçirecek ve vücudunda üçüncü dereceden kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı iddiası ile kasten yaralama suçundan kamu davası açıldığı ve mahkemece yapılan değerlendirme neticesinde sanığın yaralama kastı olmadan katılanı itmesine takiben neticenin gerçekleştiğinin kabulü ile sanığın ek savunma hakkı tanınarak taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmış ise de, sanığın katılanı isteyerek ittiği, eylemini kasıtlı olarak gerçekleştirdiği, bu suretle sanığın katılanın yaralanmasına sebebiyet vermek şeklindeki eyleminin kasten yaralama suçu kapsamında değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkı korunmak suretiyle isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 06/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.