Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 22/3, 62/1, 53/6. Maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü sanığın idaresindeki otomobille, meskun mahal içindeki, bölünmüş, asfalt kaplama, kuru ve aydınlatmalı yolda seyir halindeyken, yolun sağa doğru virajlanan kısmında direksiyon hakimiyetini kaybederek, solunda kalan orta refüjü aşıp karşı şeride geçtiği, yolun en sol kısmındaki bariyere çarpmasını takiben sağına doğru savularak karşı yönden gelen katılan ..."un aracına çarpması neticesinde bir kişinin öldüğü, bir kişinin vücudundan birinci dereceden kemik kırığı oluşacak şekilde, üç kişinin de basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda, kaza esnasında sanığın kullandığı aracın hızının şüpheye yer bırakmayacak şekilde tespit edilemediği anlaşılmakla TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksirin uygulama imkanının bulunmadığı gözetilmeden sanık hakkında yazılı şekilde fazla ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülüp, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.