Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Taksirle yaralama suçu bakımından; TCK"nın 89/1, 22/3, 62, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehliye sokma suçu bakımından; hüküm kurulmasına yer olmadığına

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
160 promil alkollü vaziyette idaresindeki araçla seyir halinde olan sanığın kırmızı ışıkta geçerek mağdurun idaresindeki araca çarparak mağdurun basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda; sanığın eyleminde TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu ancak mağdurun basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanması göz önünde bulundurulduğunda taksirle yaralama suçu bakımından sanığın cezalandırılabilmesi için mağdurun şikayetinin devam etmesi gerektiği, 18/03/2014 tarihli duruşmada mağdurun sanıktan şikayetinden vazgeçtiğinin anlaşıldığı, bu vazgeçmeye karşı açıkça itirazı bulunmayan sanığın eyleminin yalnızca trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu oluşturacağı gözetilmeden, yazılı şekilde taksirle yaralama suçu bakımından sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülüp, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.