17. Ceza Dairesi 2015/11839 E. , 2016/3978 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin kararı hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçları yönünden temyiz ettiği belirlenmekle yapılan incelemede;
1-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz talebinin CMUK"nun 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuklar hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sosyal inceleme raporu için harcaması zorunlu kamu masrafı niteliğinde bulunması nedeniyle bilirkişiye ödenen ücretin suça sürüklenen çocuklara yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi suretiyle Çocuk Haklarına Dair Sözleşme"ye aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafilerinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından sosyal inceleme rapor ücretinin ve yargılama giderlerinin suça sürüklenen çocuktan tahsiline ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "Mahkeme masrafı olarak sosyal inceleme rapor ücretinin Devlet Hazinesine yüklenmesine,” cümlesinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3-Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a)Hükmün gerekçesinde de belirtildiği üzere, hırsızlık eyleminin gece sayılan zaman dilimi içerisinde gerçekleştirildiğinin kabulü gerektiği gözetilmeden, hırsızlık suçundan hükmedilen cezaların 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi uyarınca sehven arttırılmaması,
b)Hırsızlık suçundan hüküm kurulurken suça sürüklenen çocuklar hakkında 3 yıl olarak belirlenen temel cezadan, etkin pişmanlık nedeni ile 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesi ile 2/3 oranında indirim yapıldığı belirtildiği halde, 1 yıl yerine 1 yıl 4 ay hapis cezasına hükmedilmek ve sonraki uygulamaların da bu rakam üzerinden yapılması sonucu fazla ceza verilmesi,
c)Sosyal inceleme raporu için harcaması zorunlu kamu masrafı niteliğinde bulunması nedeniyle bilirkişiye ödenen ücretin suça sürüklenen çocuklara yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi suretiyle Çocuk Haklarına Dair Sözleşme"ye aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet Savcısının, suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle teblignameye uygun olarak BOZULMASINA, 24.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.