Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davacı(3. Kişi) vekili tarafından duruşmalı olarak istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin reddine karar verilmiştir.Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Uyuşmazlık 3.kişinin İİK’nun 96 ve devamı maddelerine dayalı istihkak davasına ilişkindir.
Davacı 3.kişi borçlunun elinde haczedilen malların kendisine ait olup 01.09.2005 tarihli adi nitelikteki kira sözleşmesiyle borçluya teslim edildiğini ileri sürmüştür.
Mahkemece yalnızca davacı dayanağı kira sözleşmesi ve eki demirbaş listesinin adi nitelikte olduğu olgusuna dayanarak HUMK’nun 299.maddesi gerekçe yapılarak davanın reddine karar verilmiş isede eksik araştırmaya dayalı olarak varılan sonuç doğru değildir.
Davacı 3.kişi delil listesinde şirket ticari defterlerine, tanık anlatımlarına,  bilirkişi incelemesine ve yemin deliline dayanmıştır.Bu durum karşısında maliye konusunda uzman bilirkişi vasıtasıyla davacı ve varsa borçlunun ticari defterleri incelenerek, usul ve yasaya uygun düzenlenip düzenlenmediği, davacı tarafından borçluya iş yerinin kiralanmasına ilişkin kayıtlar bulunup bulunmadığı,  inceletilmesi haczedilen malların demirbaş eşya defterinde haciz tarihinden ve kira sözleşmesinden önce mevcut olup olmadığı davacı yanca ibraz edilen faturaların hacizli mallara uygunluğu ve bu faturaların  ticari defterlerde kayıtlı  olup olmadığı bilirkişi raporu ile  saptanmalıdır.Ayrıca davacının gösterdiği tanıklar dinlenerek bu arada aynı iş yerinin önceki kiracısı S. Restaurant Ltd.d.şti temsilcisinin tanık sıfatıyla dinlenerek kendi kiracılık döneminde hacizli malların sözleşme ekinde teslim edilip edilmediği sorulmalı  gerektiğinde alacaklıya ve borçluya başkaca delil sunma olanağı verilerek oluşacak sonuca göre karar verilmelidir.
O halde davacı 3.kişinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacı(3. Kişi)"ye iadesine, 3.11.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.