2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’na aykırı davranmak eyleminden dolayı Turgutlu Hâkimi Emine Yüksel hakkında, hız ihlali yaptığından bahisle Afyonkarahisar İl Emniyet Müdürlüğünün ihbarını müteakip, kabahatli hakkında idarî yaptırım uygulanmasına yönelik İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 20/06/2017 tarihli ve 2017/367-64 sayılı talepnamesi üzerine, idarî yaptırım uygulanmasına yer olmadığına dair İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/11/2017 tarihli ve 2017/1303 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın keza reddine ilişkin İzmir 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 03/01/2018 tarihli ve 2017/1435 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 06/03/2018 gün ve 942 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16/03/2018 gün ve KYB-2018-22062 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesince, 2802 sayılı Kanunda Hâkim ve Cumhuriyet Savcılarının kabahat teşkil eden eylemlerine karşı idarî yaptırımın hangi merci tarafından verileceğine dair bir düzenleme bulunmadığı, kıyas yoluyla ceza verecek merciinin belirlenmesine imkân bulunmadığı gerekçeleriyle idarî yaptırım uygulanmasına yer olmadığına dair karar verilmiş ise de,
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 22/03/2011 tarihli ve 2008/8692 esas, 2011/2918 karar sayılı ilâmında da değinildiği üzere, idarî para cezasını gerektiren eylemin 2802 sayılı Kanun’un 93. maddesi kapsamında kişisel suç olduğunun anlaşılması halinde, anılan Kanun’un “kişisel suçlarda soruşturma ve kovuşturma” kenar başlıklı 93/1. maddesinde yer alan “hâkim ve savcıların kişisel suçları hakkında soruşturma, ilgilinin yargı çevresinde bulunduğu ağır ceza mahkemesine en yakın ağır ceza mahkemesi Cumhuriyet başsavcısına ve son soruşturma o yer ağır ceza mahkemesine aittir.” şeklindeki düzenleme uyarınca, Hâkimler ve Cumhuriyet Savcıları hakkındaki idarî para cezası karar tutanaklarının ilgilinin yargı çevresinde bulunduğu ağır ceza mahkemesine en yakın ağır ceza mahkemesince son soruşturma yapılması yönünden karara bağlanacağı gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, İzmir 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 03/01/2018 tarihli ve 2017/1435 değişik iş sayılı kararının CMK"nun 309/4-a maddesi uyarınca BOZULMASINA, yukarıda yazılı bozma nedenine göre; gerekli inceleme ve araştırma sonucunda yeniden bir karar vermek suretiyle müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına 04/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.