Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davacı(3. Kişi) vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin reddine karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Uyuşmazlık 3. kişinin İİK"nun 96 ve onu izleyen maddelerine dayalı istihkak davasına ilişkindir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Dava konusu mallar 06.06.2007 tarihinde, 01.05.2007-31.12.2007 tarihleri arasındaki döneme ilişkin olarak 3.kişi ile borçlu şirket arasında yapılan ve tarafların hak ve yükümlülüklerinin tüm ayrıntılarını içeren kira sözleşmesi uyarınca, davacı 3. kişinin beyaz eşya satışı yaptığı, davalı borçlu Y. Mağazacılık A.Ş.’ne ait işyerinin beyaz eşya reyonunda  ve davacının oğlu  huzurunda haczedilmiş, haciz sırasında davacının oğlu tarafından 3.Kişiye ait vergi levhası ve haczedilen mallara ilişkin faturalar da ibraz edilmiştir. Bu durumda İİK"nun 97/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesi malı elinde  bulunduran davacı yararınadır. Borçlu şirkete ait mağazanın diğer reyonlarında da haciz yapılmış, merkez adresi Y. Mahallesi, F. Cad. No:18 A.; şube adresinin de haciz mahalli olduğu anlaşılan 3.kişi tarafından sadece beyaz eşya reyonunda yapılan haciz için istihkak iddiasında bulunulmuştur. Davacı ile borçlu şirket arasında  organik bağ da tesbit edilemediğinden  haciz uygulanan işyerinin beyaz eşya reyonunun borçlu şirket tarafından 3.Kişiye kiraya verildiğinin ve hacizli malların davacı 3.Kişiye ait olduğunun kabulü gerekir. Yasal karine davacı 3. kişi yararına olduğundan aksini ispat yükü davalı alacaklıdadır. Alacaklı ise  bu yasal karinenin aksini kesin ve inandırıcı delillerle kanıtlayamamıştır.
Mahkemece  bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın  davanın kabulü yerine reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı 3. kişinin  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 13.11.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.