Davacı, iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, yetkisizllik nedeniyle reddine  karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, iş kazası sonucu kısmi işgöremezlik durumuna giren işçinin uğramış olduğu zararın giderilmesi istemine ilişkindir. Davada uyuşmazlık yetkili mahkemenin belirlenmesi noktasında toplanmaktadır. Davalı, şirket süresinde ve yöntemince yetki  itirazında bulunduğu dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. İş Mahkemeleri Kanununun bu davanın yasal dayanağını oluşturan 5.maddesinde; İş Mahkemelerinde açılacak her dava açıldığı tarihte dava olunanın Türk Medeni Kanunu gereğince ikametgahı sayılan yer mahkemesinde bakılabileceği gibi, işçinin işini yaptığı işyeri için yetkili mahkemede de bakılabilir. Hükmü öngörülmüştür.
Davalı işveren nitelikçe tüzel kişiliğe haiz bir ticaret şirketidir. Öte yandan tüzel kişilere karşı açılacak davalarda yetkili mahkeme tüzel kişinin ikametgahının (Merkezinin) bulunduğu yer mahkemesi- dir. (T.T.K. M:155, 279, 506) Somut olayda, davalı kuruluşun merkezinin Ankara olduğu Ticaret Sicili Gazetesinde yayınlanan şirket ana sözleşmesi içeriğinden açıkca anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, Ankara Mahkemesinin 5521 sayılı Yasa"nın 5.maddesi gereğince yetkili olduğu açık-seçiktir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın ve özellikle,, Hukuk Usulu Muhakemeleri Kanunun 9/2 maddesine göre de, davalı birden fazla ise, davanın bunlardan birinin ikemetgahının bulunduğu mahkemede de  açılacağı  davacının seçimlik hakkını kullanarak yetkili mahkemede  dava açtığı gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 17.11.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.