Davacı,  2926 sayılı Yasa"nın malüliyet sigortasına ilişkin hükümlerine göre malüliyet oranının ve malüliyet aylığına hak kazandığının tespitine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, 2926 sayılı Yasa"nın malüliyet sigortasına ilişkin hükümlerine göre malüliyet oranının ve malüliyet aylığına hak kazandığının tesbitini istemiştir.
Davacı sigortalının maluliyet oranının, Çorum Devlet Hastahanesi’nin  Sağlık Kurulu raporu uyarınca “davacının sol üst 0/5, 1-2/5 güç kaybı olduğunun,hastalığın 01.07.2003 tarihinden sonra geliştiğinin”   tesbit edildiği, Osmangazi Üniversitesi Eğitim ve Uygulama hastanesince verilen 21.11.2005 tarihli sağlık kurulu raporunda, davacının %40 oranında çalışma gücünü kaybettiğinin tesbit edildiği,19 Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesince verilen 30.03.2007 tarihli raporda, davacının kardiyalojik açıdan %30 oranında iş güç kaybına uğradığının tesbit edildiği, Adli Tıp 3.İhtisas Kurulunun 11.07.2007 tarihli  raporuna göre,davacının çalışma gücünü 2/3 oranında (%80) kaybettiği,malüliyet başlangıç tarihinin 19.07.2007 olduğunun tesbit edildiği anlaşılmaktadır. Bu duruma göre Adli Tıp 3. İhtisas Kurulu raporu ile diğer hastane sağlık Kurullarından alınan raporlar arasında oluşan çelişkinin  506 sayılı yasanın 109. maddesine göre Adli Tıp Genel Kurulunca giderilmesi,malüliyetin 2/3 oranında Adli Tıp Genel Kurulunca tesbit edilmesi halinde malüliyet başlangıç tarihinin ayrıca belirlenmesi gerekirken, noksan inceleme ile sonuca gidilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun  bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm BOZULMASINA, sair temyiz nedenlerinin şimdilik incelenmesine yer olmadığına, 17.11.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.