Davacı 1987 - 1999 tarihleri arası tarım Bağ-Kur sigortalılığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere  göre  davalının tüm davacının ise diğer temyiz itirazlarının   reddine.
2-Davacı 1987-1999 yılları arasında 2926 sayılı Yasa tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun  tesbitini istemiştir.
Mahkeme  davacının 1.8.1998-30.6.1999 tarihleri arasında sürede sigortalı olduğunun tesbitine, 1.1.1987-31.7.1998 tarihleri  arasındaki istemin reddine karar vermiştir.
Davacının  1.1.1987 tarihinden  resen tarım Bağ-Kur sigortalısı olarak kayıt ve tescilinin yapıldığı 17.5.1991 tarihli tarımsal faaliyete son verildiğine ilişkin form ile sigortalılığın tescil tarini itibariyle iptal edildiği, 1.7.1999 tarihinden itibaren sigortalılığın tekrar başlatıldığı ziraat odası kaydının 1.1.1978 tarihinden, tarım  kredi kooperatifi  kaydının da 24.11.1980  tarihinden  itibaren  devam ettiği  üzerine kayıtlı tarım arazilerinin bulunduğu  muhtarlık  beyanına göre  1978 yılından itibaren tarımsal faaliyette  bulunduğu, zabıta araştırması ile de  uzun yıllar çiftçilik   yaptığının tesbit edildiği görülmüştür.
Sözü edilen sosyal sigortalılık, kişinin Anayasa’da ifadesini bulan temel sosyal haklardan olan sosyal güvenlik hakkına ilişkindir. Nitekim, Anayasa’nın 12. maddesine göre, herkes, kişiliğine bağlı, dokunulmaz, devredilmez, vazgeçilmez temel hak ve hürriyetlere sahiptir. Anayasa’nın 60. maddesinde ise, “herkes, sosyal güvenlik hakkına  sahiptir.” hükmüne yer verilmiştir. Bu iki hüküm birlikte değerlendirildiğinde, sosyal güvenlik hakkının kişiye sıkı sıkıya bağlı dokunulmaz ve feragat edilemez bir hak olduğu sonucuna ulaşılmaktadır.
2926 sayılı Yasa"nın 2. maddesinde bu ilke aynen benimsenerek 3. maddenin ( b ) bendinde tanımlanan tarımsal faliyette bulunanların bu Kanuna göre sigortalı  sayılacakları 5. maddesinde ise bu suretle sigortalı olmak hak ve yükümlülüğünden vazgeçilemeyeceği,  kaçınılamayacağı belirtilmiştir. Bu haliyle sigortalı olmak,  kişi bakımından sadece  bir hak olmayıp, aynı zamanda bir yükümlülüktür.  Bu nedenle,  sigortalılık hakkından feragat edilemez.
Aynı Yasa"nın 10. maddesinde öngörülen ve sigortalılığın  yasal karinesi sayılan kayıtların davacı adına mevcut olması, kayıtların diğer deliller ile de desteklenmesi dikkate alındığında davacının ilk tescilinin yapıldığı  1.1.1987 tarihinden itibaren tarımsal faaliyetinin aralıksız devam  edegeldiği ortadadır.  Kurumca davacı tarafından ekonomik  nedenlerle verilmiş  dilekçe esas alınarak, hiçbir araştırma yapılmaksızın kayıtların ve tarımsal faaliyetin varlığı göz ardı edilerek sigortalı olmak hak ve yükümlülüğünden vazgeçilemeyeceği ilkesine aykırı olarak sigortalılığın sona  erdirilmesi,  mahkemecede bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın sonuca gidilmesi  doğru görülmemiştir.
Yukarıdaki açıklamalar  nazara  alınmaksızın  yazılı şekilde kurulan hüküm usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.12.2008  gününde oybirliğiyle karar verildi.