Davacı  20.04.1982 - 3.1.1984 tarihleri arasında esnaf Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar  vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

Davacı, 20.4.1982-3.1.1984 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitini istemiştir.
Mahkemece istemin reddine karar vermiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının 10.12.1985 tarihinde kurumu kayıtlarına intikal eden  giriş bildirgesi ile 20.4.1982 tarihinden itibaren sigortalılığının başlatıldığı vergi  mükellefiyet kaydının 1.1.1976-1.1.1982 tarihleri arasındaki süreden sonra tekrar 3.1.1984 tarihinden itibaren başlayarak aralıklarla devam ettiği oda kaydının 16..9.1980-15.8.2005 tarihleri arasında olduğu,  sicil kaydının 16.12.1986 tarihinde başladığı 2005 yılına kadar 20.4.1982 tarihinden itibaren aralıksız sigortalı  olarak kabul edilen 1992 affından  yararlandırılmak suretiyle primleri de tahsil edilen davacının 5.9.2005 tarihli kurum yazısı ile vergi kaydının bulunmadığı 20.4.1982-3.1.1984 tarihleri arasındaki sigortalılık  süresinin iptal edildiği ve 3.1.1984 tarihinden itibaren sigortalı  sayıldığı anlaşılmıştır.
Bağ-Kur sigortalısı olarak kayıt ve  tescillerde kendi nam ve hesabına çalışma yanında 1479 sayılı Yasa"nın  24. maddesini değiştirerek 4.5.1979 tarihinde yürürlüğe  giren 2229 sayılı Yasa uyarınca meslek kaydının 20.4.1982 tarihinde yürürlüğe giren 2654 sayılı Yasa ile  vergi kaydının 22.3.1985  tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı Yasa ile de vergi  meslek kuruluşu yada sicil kayıtlarından birinin yeterli olacağı öngörülmüştür.  10.12.1985 tarihinde kurum kayıtlarına giren  giriş bildirgesi ile davacının vergi kaydı dikkate alınarak 3.1.1984 tarihinden itibaren tescilinin yapılması gerekirken  kurumca gerekli  araştırma yapılmaksızın 20.4.1982 tarihinden yapıldığı ortadadır.  Davacıyı hatalı işlemi ile geçmişe yönelik olarak tescilini gerçekleştiren kurumun  bu döneme ilişkin primleri de tahsil edip uzun süre  kullandıktan ve sigortalılık konusunda yıllarca  güven verdikten sonra yaptığı yanlışlığın farkına vararak sigortalılık süresini indirmesi iyiniyet  kuralları ve Sosyal güvenlik ilkeleri ile bağdaşmaz. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 1997/10-578-758 sayılı  kararında da  belirtildiği üzere davacı bu sürede de sigortalı kabul edilmelidir. Dosyadaki belgelerden 1992 yılındaki aftan faydalandığı  anlaşılan ve kurum yazısı ile  de 20.4.1982-3.1.1984 tarihleri arasındaki primleri 1992 yılındaki  aftan yararlanarak ödediği teyit edilen davacının bu sürede de  sigortalı sayılması  gerektiği açıktır.
Mahkemece  bu maddi ve hukuki olgular gözardı edilerek istemin reddine karar verilmesi   usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.12.2008  gününde oybirliğiyle karar verildi.