Tebliğname No : 1 - 2010/206002
MAHKEMESİ : Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 21/12/2009, 2009/245 (E) ve 2009/391 (K)
SUÇ : Kasten yaralama ve bu suça yardım, tehdit

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-) Katılanın hak ve yetkisi olmadığından vekilinin duruşmalı inceleme talebinin CMUK.nun 318.maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.
2-) Sanıklar Volkan, Levent, Ahmet, Kasım, Hakan, Utku, Eser hakkında yaralama, sanık Engin hakkında tehdit ve yaralama suçundan verilen "hükmün açıklanmasının geri bırakılması"na dair kararlar, 5271 sayılı CMK.nun 231/12. maddesi uyarınca itiraz yoluna tabi olduğundan, itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na tevdiine karar verilmiştir.
3-) Temyizin kapsamına göre; sanık Emre"nin maktul Hakan"ı kasten öldürme suçuyla ilgili olarak verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararın incelemesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Emre"nin maktul Hakan"ı kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçeler ile kısmen kabul kısmen reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan vekilinin eksik incelemeye yönelen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa ve dosya kapsamına göre; Olay gününden bir gün önce tanık İlker"in yanında arkadaşı sanık Emre"de olduğu halde okuldan çıkarak evine doğru giden tanık Kübra"ya laf attığı, Kübra"nın durumdan amcasının oğlu sanık Engin"e bahsetmesi üzerine Engin"in, sanık Emre ve arkadaşlarının yanına giderek "İlker kim?" diye sorduğu, tanık İlker"in kendisi olduğunu söylediği, aralarında başlayan tartışmanın kavgaya dönüştüğü, Engin"in Emre"ye yumruk atması üzerine, sanık Emre"nin de Engin"e kafa attığı daha sonra tarafların ayrıldığı, olaydan bir gün sonra sanık Engin"in yanında arkadaşları maktul Hakan ile mağdur-sanıklar Halil ve Kasım, sanıklar Eser, Utku, Levent, Ahmet, H.. T.. ve Volkan"ın da bulunduğu 10-15 kişilik bir grupla sanık Emre"yi aramak için olay yerine gittikleri, burada sanık Emre ile karşılaştıkları ve sanık Emre"yi darp etmeye başladıkları, sanık Emre"nin annesi mağdur Ayşe"nin de olay yerine geldiği ve Emre"yi korumak için araya girmeye çalıştığı, şahısların Ayşe"yi de darp etmeye başladıkları sırada sanık Emre"nin yanında taşıdığı bıçağı çıkartarak mağdur Halil"in sağ göğüs bölgesine bir darbe vurarak pnömotoraks nedeniyle yaşamsal tehlike geçirecek, mağdur Kasım"ı sol lomber bölgesinden basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek, maktul Hakan"ın ise sol göğüs bölgesine bir darbe vurarak yaraladığı kavga sonucu sanık Emre ve annesi mağdur Ayşe"nin vücutlarının çeşitli yerlerinde oluşan ekimozlar nedeniyle basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandıkları, hastaneye götürülen maktul Hakan"ın ise kalp yaralanması nedeniyle öldüğü olayda; sanık Emre ve annesi mağdur Ayşe"de tespit edilen yaralanmaların ekimoz vasfında ve basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olması, olay anında sanık Emre"nin kendisine saldıran grupla ayakta ve hedef seçebilecek konumda mücadele etmesine rağmen mağdur Halil"i göğüs bölgesinden hayati tehlike geçirecek şekilde yaraladıktan sonra mağdur Kasım ve maktule yönelerek, maktul Hakan"ın hayati öneme haiz göğüs bölgesine şiddetli şekilde vurarak yaralaması gözönüne alındığında, sanık Emre"nin eylemi uğradığı haksız bir saldırıyı o andaki hal ve koşullara göre saldırı ile orantılı biçimde defetmek zorunluluğu ile işlendiğinin kabul edilemeyeceği gibi yasal savunma sınırının mazur görülebilecek korku ve heyecanla aşıldığından da söz edilemeyeceği gözetilerek, etki ve tepki dengesi ile maktulün dahil olduğu gruptan gelen ve haksız tahrik oluşturan davranışlar da nazara alındığında tahrik hükmü uygulanarak TCK.nun 82/1-e, 29, 31/3. maddeleri uyarınca cezalandırılması yerine eylemin yasal savunma sınırının aşılması suretiyle işlendiği kabul edilerek, 5237 sayılı TCK.nun 25/1 ve 27/2.maddeleri uyarınca "ceza tertibine yer olmadığına" karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 08/05/2013 gününde oybirliği ile karar verildi.