MAHKEMESİ : BİSMİL ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/12/2013
NUMARASI : 2012/254-2013/964

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin çiftçilik yaptığını, ... İlçesi, ... Köyünde bulunan tarlalara kardeşleri ile birlikte müşterek malik olduğunu, dava dışı H.. A.."a ait 1 adet ve Me.. S..A.."a ait 2 adet tarımsal sulama aboneliği bulunduğunu ancak gerek aboneliklerin kullanımının gerekse toplam 1700 dekar tarlanın tasarrufunun davacıya ait olduğunu, tarlalar üzerinde davacının kullanmış olduğu 3 adet tarımsal sulama kuyusu bulunduğunu, 2011-2012 sezonunda 1700 dekar araziye sulu buğday ektiğini, sürekli elektrik kesintisi ve elektrik dalgalanmaları ile düşük voltaj nedeniyle su kuyularındaki dalgıç pompaların sık sık arızalandığını, trafoların yandığını, 3 adet dalgıç pompa onarımı için toplam 24.300,00 TL ödeme yaptığını, 2 adet trafo onarımı için 14.750,00 TL ödeme yaptığını, sulama kuyularındaki dalgıç pompaların sık sık arızalanmasından dolayı kullanılamaz hale geldiğini ve 3 adet yeni dalgıç pompa satın aldığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere, 39.050,00 TL. alacağın dava tarihinden itibaren, banka mevduatına uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davalıdan alınmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 33.192,50 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı taraftan alınarak davacı tarafa verilmesine, davacı tarafın fazlaya ilişkin taleplerinin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Dava, elektrik kesintisinden doğan tazminat istemine ilişkindir.
TMK. 6.maddesi gereğince; Kanun aksini emretmedikçe taraflardan her biri iddiasını ispat etmekle yükümlüdür.
Borçlar Kanunu"nun 42.maddesi hükmüne göre, zararın kanıtlanması davacı tarafa, kapsamının belirlenmesi ise mahkemeye aittir. Zararın taraflarca her türlü delille kanıtlanması mümkündür. Hakim zararın miktarını belirlerken halin icaplarını ve tarafların kusurunun ağırlığını (Borçlar Kanunu 43. md) ve zararın azaltılması için yanların aldığı veya alması gereken tedbirleri (Borçlar Kanunu 44. md.) gözönünde tutmalıdır.
Somut olayda, davacı elektrik kesintileri ve dalgalanmaları nedeniyle tarımsal sulama kuyularındaki dalgıç pompaların ve trafoların sık sık arızalanmasının davalının kusurundan kaynaklandığını belirterek, oluşan zararı talep etmiş, davalı ise zararın oluşumunda kurumlarının kusurlu olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Bismil Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/41 D.İş sayılı tespit dosyasında mahkemece yapılan keşif sonrası elektrik mühendisi bilirkişi tarafından düzenlenen Bilirkişi Raporunda, Dedaş"ın 5/8 oranında, davacının ise 3/8 oranında kusurlu olduğu, dalgıç pompa ve trafolarda oluşan toplam zararın 32.100,00 TL olarak tespit edildiği, bu zararın 5/8"inden (20.062,5 TL) davalının sorumlu olduğu belirtilmiştir.
Yargılama sırasında düzenlenen 27.03.2013 tarihli Bilirkişi Raporunda; söz konusu trafo ve pompaların arızalanmasının, DEDAŞ"a ait enerji nakil hatlarındaki gerilim dalgalanmasından kaynaklandığı, trafo ve pompaların arızalanmasında davalının hattı işletmesi nedeniyle sorumlu olduğu ve bundan dolayı % 85 oranında kusurlu bulunduğu, davacının özel abone olması dolayısıyla kendisine ait hatların bakımından sorumlu olduğu ve dolayısıyla % 15 oranında kusurlu bulunduğu, elektrikli makinelerin tamiri için 39.050,00 TL harcandığının faturalardan belirlendiği, bu faturalardaki değerlerin piyasa fiyatlarına uygun olduğu, davalı Dedaş"ın kusur oranı itibarı ile 33.192,50 TL"den sorumlu olduğu belirtilmiş olup, tarafların bilirkişi raporuna ve belirlenen kusur oranına itirazı sonucu düzenlenen 09.09.2013 tarihli Bilirkişi Raporunda, davacının olayda %15 oranında, davalı Dedaş"ın ise %85 oranında kusurlu olduğu bildirilmiştir.
Mahkemece, kusur durumu ve zararın kapsamı belirlenmek üzere bilirkişi raporları alınmış ise de, bilirkişi raporları hüküm kurmaya yeterli değildir.
Hükme esas bilirkişi raporunda, davacının kullanmış olduğu tesisatların yönetmeliğe uygun olup olmadığı, davacı tarafından kullanılan enerji nakil hattından yararlanan diğer abonelerden kesintiye veya bu kesinti nedeniyle husule gelen zarara ilişkin bir şikayet olup olmadığı hususu noktasında bir inceleme yapılmamış , Bismil Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/41 D.İş sayılı dosyası ile belirlenen toplam 32.100,00 TL zarardan farklı sonuca nasıl ulaşıldığına değinilmemiş, dolayısıyla raporlar arasında oluşan çelişki giderilmemiştir.
Dosya kapsamından, 2011-2012 sezonunda davalı kurum tarafından hangi tarihlerde ve ne kadar süre ile elektrik kesintisi yapıldığı ile enerji nakil hatlarındaki elektrik dalgalanmalarının araştırılmadığı anlaşılmaktadır.
Bu itibarla; yukarıda belirtilen hususlar araştırılıp, davalı DEDAŞ kayıtları da incelenerek davacı tarafından belirtilen 2011-2012 sezonunda, davacı tarafından kullanılan enerji nakil hattından yararlanan diğer abonelerden kesintiye veya bu kesinti nedeniyle husule gelen zarara ilişkin bir şikayet olup olmadığı, arızaların husule geldiği tarihe ilişkin tutulan tutanaklar, delil tespit dosyası birlikte değerlendirildiğinde, bahsolunan kesintiler ile oluşan zarar arasında illiyet bağı bulunup bulunmadığı, oluşan zarar miktarını her türlü şüpheden uzak açık net ve kesin şekilde değerlendirmeyi içerir taraf ve Yargıtay denetimine uygun alanında uzman bilirkişi kurulundan (Ankara veya İstanbul mahkemeleri aracılığıyla) yeni bir bilirkişi raporu alınarak hüküm tesisi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme sonucunda yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.