MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işyerinde en son insan kaynakları şefi olarak 17.02.2003-24.07.2014 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesini 15 yıl ve 3600 gün prim şartını sağladığından emeklilik nedeniyle feshettiğini, işyerinde normal mesai 08:00-18:00 arası olmasına rağmen hergün 20:00 a kadar çalıştığını, bilgisayar sistemindeki sorunlar nedeniyle hafta sonu da çalıştığını beyanla fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Vekili; zamanaşımı itirazında bulunarak davacının kendi isteğiyle işten ayrıldığını, cumartesi ve hafta sonu çalışmadığını çalışmasının 08:00-18:00 saatleri arasında olup haftalık 45 saati aşan çalışmasının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Safahatı:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, fazla çalışma ücreti talebinin reddine, hafta tatili talebinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir.
İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda ise işçinin ihtirazi kayıt ileri sürmesi beklenemeyeceğinden, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının her türlü delil ile ispatı mümkündür.
Mahkemece davacının kapsam dışı personel statüsünde olması, yine işyerindeki ücretinin asgari ücretin 4,67 katı olarak belirlenmiş olması birlikte değerlendirildiğinde davacının işyerinde yapacağı muhtemel fazla çalışma yapacağı gözönünde bulundurularak ücretinin belirlendiği, davacının üst düzey yönetici konumunda çalıştığı, mesaisini kendisinin belirlediği ayrıca fazla mesai yapılması konusunda şirket yöneticisi veya yönetim kurulu üyesi tarafından verilmiş bir talimat bulunmadığı gerekçesiyle fazla çalışma ücreti alacağı isteğinin reddine karar verilmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, davacının 2013 yılı 8. ayda insan kaynakları şefi olduğu, üst kadrosunda insan kaynakları direktörü ve şirket yetkilileri olduğundan kendi mesaisini kendisi belirleyen yönetici konumunda olmadığı, tanıklarca davacının kapsam dışı personel olup kart basma zorunluluğu olmadığı belirtildiği halde davacıya ait işe giriş çıkış kayıtlarında kart basılan dönemlerin bulunduğu anlaşıldığından kart basılan dönemde bu kayıtlara itibar edilerek kart basılmayan dönem için ise davacının ... 6. İş Mahkemesinin 2014/822 esas sayılı dosyasında bilirkişi raporuna yansıyan beyanları ile tüm dosya kapsamı ve tanık beyanları birlikte değerlendirilerek fazla çalışma alacağının hesaplanması gerekirken yazılı gerekçe ile fazla çalışma alacağının reddi hatalı olmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.12.2018 gününde oy birliği ile karar verildi