Davacı, üst düzey yöneticisi olması nedeniyle tahakkuk eden prim borcunun iptali ile borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, A. Ajansı ve Ticaret A.Ş."nin yönetim kurulu üyeliğinden 30.12.1996 tarihinde istifa ettiğini, istifasının 03.01.1997 tarihinde kabul edildiğini ancak istifasından sonra şirketin
ödenmeyen prim borçlarından dolayı bildirdiği 7 adet takip dosyası ile önce şirket sonra kendisi hakkında takibe geçildiğini kaldı ki istifadan önce üst yönetici sıfatı bulunmadığını ileri sürerek yapılan icra takipleri nedeniyle kuruma borçlu olmadığının tesbitine, icra takibinin iptaline karar verilmesi istenmiştir.
Davalı Kurum davanın süresinde açılmadığını, yönetici sıfatı olan davacının istifasının ticaret sicili tarafından tescil ve ilan edilmedikçe üçüncü kişilere karşı ileri sürelemeyeceğinin savunarak davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın esastan reddine karar verilmiş ise de eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile varılan sonuç doğru görülmemiştir.
İşverenin haklı bir neden olmaksızın yasal süresi içinde ödemediği prim borcu nedeniyle özel nitelikteki tüzel kişilerin üst düzey yönetici ve yetkilileri işverenle birlikte müştereken ve müteselsilen sorumludur. (506 S.Y. Md. 80/13) Kurumun prim alacağı için 6183 sayılı Yasanın 55. maddesi uyarınca düzenlenip tebliğ edilen ödeme emrine karşı borçlu anılan Yasa"nın 58. maddesi uyarınca 7 gün içinde İş mahkemesine de itiraz davası açabilir. İtiraz davası için öngörülen 7 günlük sürenin hak düşürücü süre niteliğinde olduğu tartışmasızdır. Bu nedenle önüne gelen uyuşmazlıkta hakim öncelikle davanın süresinde açılıp açılmadığını araştırmakla yükümlüdür.
Dava dilekçesinde yazılı 1998/1318, 1999/580, 2000/2226 sayılı takip dosyaları işverenin prim borcuna, 1998/1319 ,1998/3548 takip dosyaları idari para cezasına, 2000/2227 ve 1998/1398 sayılı takip dosyaları eğitime katkı payı borcuna ilişkindir. Bu dosyalarda davacının üst düzey yöneticisi olduğu A. Ajansı ve Ticaret A.Ş. hakkında ödeme emirleri düzenlenmiş olmasına karşın davacı hakkında ödeme emri düzenlendiği ve tebliğ edildiğine ilişkin hiçbir bilgi ve belgeye rastlanmamıştır. Bu nedenle dava konusu takip dosyalarında davacıya ilişkin ödeme emri, ödeme emri tebliğ belgesi ve ekli diğer belgelerin kurumdan istenilmesi, cevaplar geldikten sonra davanın süresinde açılıp açılmadığının değerlendirilmesi gerekir.
Davacı 10.06.1996 tarihli Ticaret Sicili Gazetesindeki ilâna göre işveren A.Ş."ti temsil ve ilzama yetkili yönetim kurulu üyesi olarak şirketin üst düzey yöneticisidir.
Ancak 506 sayılı Yasa"nın 80/13. maddesi uyarınca üst yönetici veya yetkililerin müteselsil sorumluluğu işverenin prim borcu ile sınırlı olup idari para cezası ve eğitime katkı payının bu sorumluluk kapsamı dışında olduğunun gözardı edilmesi de yanlıştır.
Bundan başka, davacı şirketteki hisselerini devir ederek yönetim kurulundan 30.12.1996 tarihinde istifa etmiş, 3.1.1997 tarihinde şirket yönetim kurulunca istifası kabul edilmiştir. Sorun davacının istifasının hangi tarihte geçerli olacağına dolayısıyla sorumluluğunun sona erdiği tarihin saptanmasına ilişkindir. İstifanın Türkiye Ticaret Sicili Gazetesinde yayınlanması yükümü borçlu şirkete aittir. Yayınlanmamış olmasının hukuki sorumluluğunu pay devri ve istifa sonucu şirkette herhangi bir yaptırım güç ve yetkisi kalmayan davacıya yükletilmesi hukuka ve hakkaniyete aykırıdır. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 9.2.2003 ve 10/74-81 sayılı Kararında da açıklandığı üzere istifa eden şirket üst düzey yöneticisinin prim borcuna ilişkin sorumluluğunun istifasının şirkete ulaştığı tarihte sona erdiğinin kabulü gerekir. Dairemizin ve Yargıtay 10. Hukuk Dairesinin de uygulaması bu yöndedir.
Bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şeklide hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 25.01.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.
