Davacı,  davalılardan işveren murisine ait işyerinde 01.11.1978-31.12.1980 tarihleri arası çalıştığının tesbitine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, Haziran 1.1.1978 tarihinden 31.12.1980  tarihine kadar davalıların murisine ait  işyerinde sigortalı olarak çalıştığının tesbitini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Uyuşmazlık, somut olayda fiili çalışma olgusunun yöntemince kanıtlanmış olup olmadığı, mahkemece bu yönde yapılan inceleme ve araştırmanın hükme yeterli bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 79/10. maddesinde, bu tür hizmet tespiti davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında; resmi belge veya yazılı delillerin bulunması, sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması, salt, bu nedene dayalı istemin reddine neden olmaz. Somut bilgilere dayanması, inandırıcı olmaları koşuluyla, Kuruma bildirilen dönem bordroları, tanıkları veya iş ilişkisini bilen veya bilmesi gereken işverenler tarafından Kuruma bildirilen komşu işyerleri çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen kimi diğer kanıtlarla dahi sonuca gitmek mümkündür.
Somut olayda davacının 1.11.1978 tarihinde davalılar murisi yanında  işe girdiğine dair  giriş bildirgesinin 26.7.1979 tarihinde Kuruma verildiği,  mahkemece  ihtilaflı dönemde aynı çevrede çalıştığı konusunda bir kayda sahip olmadığı gerekçesiyle  tanıklığına itibar edilemeyen tanık A.B.’un 8.1.1974-28.11.1980 tarihleri arasında aynı çevrede işyeri sahibi olduğuna dair vergi kaydının bulunduğu, işverenin Sosyal Sigortalar Kurumu  tarafından yapılan ölçümleme işlemine  karşı yaptığı 29.12.1983 tarihli itiraz dilekçesinde Aralık 1978 tarihinde bir ay süre ile işçi çalıştırdığını kabul etmesi karşısında  birbirini doğrulayan bu deliller dikkate alınarak  davacının 1.11.1978 tarihinden itibaren bir ay süre ile davalılar murisi  olan işveren yanında çalıştığının kabul edilmesi gerekirken davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine,25.1.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.