MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Tüm suçlar yönünden; hüküm tarihinde Gemlik Açık Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanık duruşmaya getirilmeden yada SEGBİS sistemi aracılığıyla duruşmada hazır edilmeksizin hakkında mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Ludi/İsviçre, B. No:12433/86, 15/06/1992 P. 49/50; Artico/İtalya, B. No:6694/74,13/05/1980 P. 33; Sejdovic/İtalya, B. No:56581/00, 01/03/2006 P. 81) kararlarında belirtildiği üzere savunma hakkı kısıtlanarak Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nin 193. ve 196. maddesine muhalefet edilmesi,
2) Sanık hakkında mağdur ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden; mağdur ..."ın silahla yaralanmasına ilişkin olarak; Bursa Dr. Ayten Bozkaya Spastik Çocuklar Hastanesi Acil Servisinin 04.02.2013 tarih ve 1289-10625 sayılı raporunda; şahsın yapılan muayenesinde; sol kasıktan kesici delici yaralanma olduğu, hayati tehlikesi bulunduğu, iç kanama şüphesi olduğu, başka lezyon görülmediğinin bildirilmesine rağmen Bursa Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 29.03.2013 tarihli raporunda, mevcut lezyonlara neden olan yaralanmanın; şahsın yaşamını tehlikeye sokmadığı, basit bir tıbbi müdahale ile giderilemeyecek nitelikte olduğunun belirtilmiş olması karşısında, raporlar arasında çelişki olduğu dikkate alınarak, yaralanmanın niteliğinin duraksamaya yer vermeyecek şekilde tespit edilebilmesi için, mağdurun yaralanmasına ilişkin tüm raporlar ile varsa hasta dosyası, film ve grafilerin, Adli Tıp Kurumu ilgili
ihtisas dairesine gönderilerek rapor alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tespit ve tayini gerektiği gözetilmeksizin eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
3) Sanık hakkında mağdur ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas – 2017/247 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
4) Sanık hakkında mağdur ..."ya karşı silahla tehdit ve kasten yaralama suçundan kurulan hükümler yönünden; mağdur ... ve mağdur ..."in soruşturma aşamasındaki beyanlarına ve mağdur ... hakkında düzenlenen adli rapora göre; sanığın mağdurların yanına geldiği, mağdur ..."ya seni öldürürüm diyerek montunun cebinden çıkardığı bıçak ile mağdur ..."in üzerine saldırdığı ancak mağdur ..."in sanığı iteklemesi ile sanığın yere düşmesi nedeniyle mağdur ..."i bıçakla yaralayamadığı, bu suretle sanığın eylemlerinin (TCK"nin 106/1.1.cümle,86/2-3-e,35.maddeleri) kapsamında kalan tehdit ve kasten yaralamaya teşebbüs suçunu oluşturduğu; iddianameye ve mahkemenin kabulüne göre ise; sanığın montunun cebinden çıkardığı bıçak ile “benim adım ... seni öldürürüm” diyerek mağdur ..."yı silahla tehdit ederek mağdur ...’in üzerine bıçakla saldırıp mağdur ...’i basit tıbbi müdahale ile iyileşecek derecede yaraladığı, bu suretle sanığın eylemlerinin (TCK"nin 106/2-a,86/2-3-e maddeleri) kapsamında kalan silahla tehdit ve silahla kasten yarama suçunu oluşturduğunun kabul edilmesi karşısında; mağdur ..."nın duruşmaya celbi ile bu hususta yeniden beyanı alınarak, sanığın eylemini ne suretle gerçekleştirdiği sorulup açıklattırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
5) Tüm suçlar yönünden; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık aleyhine temyiz
bulunmadığından CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 04/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.