İzmir Ceza Kararları - Tehdit - hakaret - mala zarar verme - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/20098 Esas 2021/968 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/20098
Karar No: 2021/968
Karar Tarihi: 14.01.2021

Tehdit - hakaret - mala zarar verme - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/20098 Esas 2021/968 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların tehdit, hakaret, mala zarar verme ve yaralama suçlarından mahkumiyetlerine karar verildiği ve bu hükümlerin temyiz edilemez olduğu belirtiliyor. Ancak, yine de sanıkların tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olarak temyiz isteklerinin reddi nedenlerinin bulunmadığı ve işin esasına geçildiği ifade ediliyor. Kararda, sanıkların suçlamaları kabul etmemeleri ve tanık olarak dinlenen kişilerin ifadeleri dikkate alınmadan hukuki durumlarının tayin edilmediği vurgulanıyor. Ayrıca, sanıkların müştekiyi tehdit ettiklerinin iddia ve kabul edilmesine rağmen suçun birden fazla kişi tarafından işlenip işlenmediğinin tartışılmadığı belirtiliyor. Kararda, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddelerine atıfta bulunuluyor. Yukarıdaki kanun maddelerine göre, temyiz istekleri reddedilen sanıkların hükümleri bozuluyor ve yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi gözetilerek yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülmesi gerektiği belirtiliyor.

4. Ceza Dairesi 2017/20098 E. , 2021/968 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, mala zarar verme, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanık ... hakkında hakaret, yaralama, sanık ... hakkında hakaret, yaralama, mala zarar verme eylemlerinden kurulan kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanıklar ... ve ..."in, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEKLERİNİN REDDİNE,
B-Sanıklar hakkında tehdit eyleminden kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyize gelince,
Temyiz isteklerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıkların aşamalarda suçlamaları kabul etmemeleri, soruşturma aşamasında ifadelerine başvurulan Hacı Toker ve Hacı Mehmet Yağmur" un sanıkların tehdit eyleminden bahsetmemeleri karşısında; adı geçenlerin kovuşturma aşamasında tanık olarak dinlenmelerinden sonra sanıkların hukuki durumlarının tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Kabule göre ise;
Sanıkların müştekiyi kahvehanesinin kapısına tekme atarak "seni öldürmeye geldik..."şeklinde sözlerle tehdit ettiklerinin iddia ve kabul olunması karşısında sanıkların eylemlerinin TCK" nın 106/2-c maddesinde düzenlenen birden fazla kişi tarafından tehdit suçunu oluşturup oluşturmadığının tartışılmaması,

Kanuna aykırı ve sanıklar ... ve ..."in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye kısmen uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, “karşı temyiz olmadığından yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine” yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.