Davacı,  30.4.1999 tarihinden itibaren esnaf Bağ-Kur sigortalısı olmadığının tesbitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının 30.04.1999 tarihinden itibaren esnaf Bağ-Kur sigortalısı olmadığının tesbiti istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş ise de, bu sonuç usul ve yasaya uygun bulunmamaktadır.
Davacı, 01.05.1976 tarihinden itibaren fasılalarla Sosyal Sigortalar Kurumu’na tabi zorunlu sigortalıdır. Öte yandan, 22.03.1985 tarihinden itibaren 1479 sayılı Yasa"ya göre esnaf Bağ-Kur sigortalısı olarak tescil edilmiş olup, davacının 01.05.1987 tarihinden itibaren nakliyecilik faaliyetinden dolayı vergi mükellefiyeti bulunmaktadır. Ayrıca, 25.04.1977 tarihinden itibaren M. Şoförler ve Otomobilciler Odası kaydı mevcuttur. Bu durumda, dava sonucunda verilecek karar, dava dışı Sosyal Sigortalar Kurumu’nun da hak alanını ilgilendirdiğinden, davacı tarafa harcı da yatırılmak suretiyle yöntemince Sosyal Sigortalar Kurumu’nun davaya dahil edilmesi (davanın teşmil edilmesi) için süre verilmesi, Sosyal Sigortalar Kurumu’nun gösterdiği deliller de toplanarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, mahkemece, belirtilen eksiklikler giderilmeden ve pasif ehliyet yönü halledilmeden, yargılamanın Bağ-Kur’un katılımı ile sürdürülmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, 22.02.2007 gününde oy birliği ile karar verildi.