Davacı  kat maliki olduğu apartman işyerinin prim borcuna ilişkin olarak gönderilen 2003/357 takip nolu ödeme emrine  yöneticilik sıfatı olmadığı gerekçesi ile itiraz ederek iptalini istemiş,  mahkeme ise davacının borç konusu olan dönemde apartmanda kat maliki olmadığından borçtan sorumlu  olmayacağı gerekçesiyle istemin kabulüne karar vermiştir.
634 sayılı Kat Mülkiyeti  Kanunu"nun 20. maddesinde kat maliklerinden  herbirinin aralarında başka  türlü anlaşma olmadıkça  kapıcı,  kaloriferci,  bahçıvan ve bekçi giderlerine ve bunlar için toplanacak  avansa eşit olarak,  katılacakları, 35/1-f maddesinde apartman yöneticisinin  ana gayrimenkulün  tümünü  ilgilendiren tebligatı kabulle  görevli olduğu  bildirilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden davalı Kurumca davacıya U. Apartmanı Yöneticisi sıfatıyla  apartmanın prim ve gecikme zammı borucuna  ilişkin  20003-357 takip, 25237 nolu ödeme emrinin tebliğ edildiği  yedi günlük yasal süre içinde  bu  davanın açıldığı anlaşılmaktadır. 
Davacınında kat maliki olduğu U. Apartmanı  işyerinde kapıcı olarak  çalıştığını ileri sürürek  hizmet tesbiti  davası açan M.Ö."ün isteminin mahkemece kabul edilerek Yargıtay"cada  onanması sonucunda, tesbitine karar verilen 15.10.1976-25.10.1998 tarihleri arasındaki  prim borcu  ve ferileri için  kurumun kat malikleri aleyhine icra takibine geçtiği,  davacının apartmandaki kat  mülkiyetini 3.8.2004 tarihinde  iktisap  ettiğinden önceki dönem borçtan sorumluluğun  bulunmadığı  gerekçesiyle  davacı adına çıkartılan ödeme emrinin mahkeme tarafından  iptal edildiği ancak kurumun, davacının birden fazla kat  maliki olduğu  ve borca konu 1976-1998 tarihleri  arasında  davacının kat mülkiyetinin bulunduğuna  ilişkin itirazları dikkate alınmadığı gibi dosya içinde  mevcut  3.3.1994 tarihli  davacının 61918/201532  hissenin  maliki olduğu  49000/ 201532   hissenin uhdesinde  alakoyarak  artı kalan  12918  hissesini Z.A. isimli  şahsa sattığına  ilişkin  tapu  senedininde  gözardı  edildiği  ve  1976 yılından itibaren kat malikleri ve  hisselerinin  araştırılmadığı, öte yandan 506 sayılı Yasa"nın 82. maddesinde,  sigortalıların  çalıştığı işyeri  devredilir veya intikal ederse, eski işyerinin kuruma  olan sigorta primi ile gecikme zammı  ve faiz  borçlarından, aynı zamanda  yeni işvereninde müteselsilen sorumlu olacağı, belirtilmesine karşılık bu hususunda nazara alınmadığı sonuç olarak eksik  araştırma ve yetersiz inceleme ile sonuca gidildiği ortadadır.
Yapılacak  iş,  U. Apartmanına ait karar defterinin   getirtilerek  tebliğ tarihinde  davacının yönetici olup olmadığı,  U. Apartmanına ait tedavüllü tapu kaydının  getirtilerek davacının hangi tarihlerde hissedar olduğu,  sahip olduğu  hisseleri  kimlerden devraldığı,  devir aldığı kişilerin ödeme emrine konu prim ve gecikme zammından  sorumlu olup olmadıkları tesbit edilerek tüm deliller birarada  değerlendirilerek çıkacak sonuca göre bir karar vermektir.
Mahkemece  bu maddi ve hukuki olgular gözardı edilerek  yazılı şekilde karar verilmesi   usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, kurum vekilinin   bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 26.2.2007  gününde oybirliğiyle karar verildi.