Dava Kurum tarafından resen tahakkuk ettirilen idari para cezası ve bu idari cezanın gecikme zammının takibi sırasında düzenlenen ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.Bu yönüyle davanın yasal dayanağı belirgin olarak 3917 sayılı Yasanın 4. maddesi ile 4792 sayılı Yasanın 6. maddesine eklenen son fıkrası ile 506 sayılı Yasanın 140. maddesidir. Anılan 6. maddenin son fıkrasına göre, yapılan ölçümlemeden dolayı prime yönelik uyuşmazlığın İş Mahkemesinde, 140. maddeden kaynaklanan uyuşmazlığın ise Sulh Ceza Mahkemesinde görüleceği maddelerin içeriğinden açıkça anlaşılmaktadır. Bu nedenle idari para cezası ile ilgili uyuşmazlığın çözüm yerinin  Sulh Ceza Mahkemesi olduğu göz önünde tutularak, görevsizlik kararı verilmesi gerektiği açık-seçiktir.
Mahkemece, yapılacak iş, istem hakkında görevsizlik kararı vermekten ibarettir.  
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde  karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir
O halde, davalı Kurumun  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 27.02.2007  gününde oybirliğiyle karar verildi.