Davacı, maluliyetinin tespit ile emeklilğe hak kazandığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Dava; davacının çalışma gücünü 2/3 oranında kaybettiğinin ve 506 sayılı Yasa"nın 54. maddesi gereğince talep tarihi itibariyle malullük aylığına hak kazandığının tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulü ile davacının maluliyetinin tesbitine karar verilmiştir.
Hükümler davayı esastan çözümleyen, taraflar arasındaki uyuşmazlığı sona erdiren nihai kararlardır. Hüküm ile taraflar arasındaki uyuşmazlık esastan sona erer ve hüküm kesinleşince artık o uyuşmazlık hakkında, aynı taraflar arasında, aynı dava sebebine dayanarak yeni bir dava açılamaz. H.U.M.K."nun 389. maddesi gereğince Hakim hükümde istek sonuçlarının herbiri hakkında taraflara yüklenen borç ve tanınan hakları hiçbir şüphe  ve tereddüdü gerektirmeyecek biçimde çok açık olarak yazmalıdır. 
Somut olayda davacı çalışma gücünü 2/3 oranında kaybettiğinin tesbiti isteminin yanında malullük aylığı için davalı Kuruma müracaat ettiğini bu isteminin kurumca kabul edilmediğini bildirerek malullük aylığına hak kazandığınında tesbitini talep etmiştir. Ancak mahkemece davanın kabulüne  ve  davacının maluliyetinin tesbitine  karar verilmiştir.
Bu durumda, davacının mauliyetinin tesbitine ilişkin kararı doğru ise de, davacının maluliyet  aylığına hak kazandığının kabulüne karar verirken, 506 sayılı Yasanın 54. md.sinin, maluliyet aylığından yararlanma koşullarını irdelememiş gün ve süre bakımından şartların oluşup oluşmadığını açıklığa kavuşturmadan sonuca varması hatalı olmuştur. mahkemece yapılacak iş 506 sayılı Yasanın 54. madde koşullarını belirleyip sonucuna göre bir karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin hükümdeki bu belirsizlik nedeniyle yeni bir dava açılmasına sebebiyet verecek şekilde H.U.M.K."nun 389. maddesine aykırı olarak yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeil ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 01.03.2007 gününde oyçokluğuyla karar verildi.