Davacı davalı işveren nezdinde  1.10.1992-1.10.2001 tarihleri arası çalıştığının tesbitine    karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi ve davalılardan C. 1. Sitesi tarafındanda duruşma talep  edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının  01.10.1992-01.10.2001 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde hizmet akdine dayalı olarak geçen ve Kuruma kayıt ve tescil edilmeyen çalışmaların tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece,  tanık  sözlerine dayanılarak istemin kısmen  kabulüne karar verilmiştir.
Oysa, ifadeleri hükme dayanak alınan tanıklar davacıyla birlikte çalışan ve kayıtlara geçmiş kişiler olmadığı gibi, aynı çevrede benzer işi yapan başka işverenlerin çalıştırdığı ve bordrolara geçmiş kimselerde değildir. Bu bakımdan tanık sözleri çalışma olgusu yönünden somut olgulara dayanmamakta soyut düzeyde kalmaktadır. Giderek, tanık sözlerinin inandırıcı güç ve nitelikte olduğu söylenemez. Öte yandan tesbiti istenilen süreler çok öncelere ilişkin bulunduğundan tanıkların bu sürelerle ilgili bilgileri bu güne değin eksiksiz olarak hafızalarında korumalarıda hayatın olağan akışına ve yaşam deneyimlerine uygun düşmez. Ayrıca işyerin faaliyeti  ile ilgili araştırmada yapılmadan sonuca gidilmiştir.
Dosyadaki  kayıt ve belgelerden  davacının 20.7.1994 tarihinde verilen işe giriş  bildirgesi ile  G. mahallesi,  A.mevki E. ,  Edirne adresinde bulunan işyerinden işe girişinin  bildirilmekle  beraber  çalışmalarının bildirilmediği, bu adresin davalı sitenin adresi ile aynı olduğu, daha sonra  19.10.1996 ve 1,10,2001 tarihlerinde farklı bir işyerinden verilen işe giriş bildirgeleri  ile 1.6.1996-10.8.1996,15,9,1996-18.10.1996  tarihleri  arasında  çalışmalarının  bildirildiği, işyerinin 506 sayılı  Yasa kapsamına alınmadığı görelmektedir.
Yapılacak iş; davanın nitelikçe kamu düzenine ilişkin olduğu gözönünde tutularak SSK’dan 30762.39 nolu işyerinin işyeri dosyası ve dönem bordroları, getirtilerek bu işyerinin davalı  işyeri ile ilgisini tesbit etmek,  tesbit istenen dönemde  davalıya ait karar defteri, gelir-gider defterleri, gelir  gider  makbuzlarını  getirtmek,  gerekirse   bu   kayıtlar   üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırmak, işveren bordro tanığı bulunmadığından  komşu ve  benzer işi yapan işverenlerin kayıtlarına geçmiş kimselerin tesbit edilerek anılan kişilerin bilgilerine başvurulmak ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA temyiz harcının istek halinde ilgiliye yükletilmesine, 01.03.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.