1-Davacı vekili 25.4.2006 havale tarihli dilekçe  ile temyiz isteminde  bulunmuş ise de  hüküm 29.12.2005 tarihinde  taraf vekillerinin  yüzüne karşı verilmiş olup  temyiz dilekçesi 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 8. maddesinde öngörülen  8 günlük temyiz süresi içinde   verilip bu süre  içinde temyiz  harcı da yatırılmamıştır.  Öte yandan  iş mahkemesince verilen  kararların  katılma yoluyla temyizine ilişkin  yasada  hüküm bulunmamaktadır.  Bu halde,  HUMK"nun  434/2. maddesine göre karar süresi de temyiz edilmemiş  olduğundan 1.6.1990 gün ve 1989/3 Esas, 1990/4 karar sayılı Yargıtay  İçtihadı Birleştirme   kararı da  gözönünde tutularak davacının  temyiz istemi  süre aşımından reddedilmelidir.
2-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre  davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
3-Davacı, tedavi gideri  olan 4.677,56-YTL’nin faiziyle birlikte davalı kurumdan tahsilini   istemiştir.
Mahkeme,  istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bağ-Kur sağlık yardımları kapsamını belirleyen 1479 sayılı Yasanın 11.maddesinde sağlık hizmetinin hangi sağlık kuruluşlarından satın alınacağının tesbitine Bakanlar Kurulunun yetkili olduğu açıklanmıştır.Sağlık hizmetinin yürütülmesiyle ilgili esasların hizmeti satın alınacak müessese ile Kurum arasında yapılacak bir protokolla düzenleneceği, protokol yoksa Bağ-Kur"lu hastanın Sağlık Bakanlığına bağlı yataklı tedavi kurumlarında yapılacak muayene, tetkik, tahlil, müdahale, ameliyat ve tedavilere ait fiat tarifesi üzerinden hesaplanmak suretiyle Kurumca belirlenecek esaslar dahilinde ödeme yapılacağı,Bağ-Kur Sağlık Sigorta Yardımları Yönetmeliği gereğidir.Kurum ile Hayat Hastanesi arasında  protokol bulunmamaktadır. Mahkemece; sigortalının, Hayat Hastanesindeki  10.03.2001 tarihli 770,44-YTL ve 12.03.2001 tarihli 140,40-YTL’ye tutarındaki faturalar içeriğindeki  tedavi masraflarının yönetmeliğe uygun biçimde saptanmasına yönelik araştırma yapılmadan hüküm kurulmuş olması isabetsiz olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının  istek halinde  davacıya iadesine, 05.03.2007  gününde oybirliğiyle karar verildi.