MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 02.07.2013 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; dosyaların birleştirilmesine karar verilmiş, davalıların temyizi üzerine 10.03.2014 tarihli ek kararla temyiz talebi reddedilmiş, davalı ... vekili tarafından ek kararın temyizine dair verilen 12.02.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, taraflarının aynı olduğu ve aralarında irtibat bulunduğu gerekçesiyle 2013/796 Esas sayılı dosya ile 2013/310 Esas sayılı dosyanın birleştirilmesine, yargılamaya 2013/310 Esas sayılı dosya üzerinden devam edilmesine karar verilmiştir.
Karar, davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın "Davaların Birleştirilmesi" başlıklı 166. maddesinin 1. fıkrası gereğince, aynı yargı çevresinde yer alan aynı düzey ve sıfattaki hukuk mahkemelerinde açılmış davalar, aralarında bağlantı bulunması durumunda, davanın her aşamasında, talep üzerine veya kendiliğinden ilk davanın açıldığı mahkemede birleştirilebilir. Birleştirme kararı, ikinci davanın açıldığı mahkemece verilir ve bu karar diğer mahkemeyi bağlar.
Aynı Kanunun "Hüküm, hükmün verilmesi ve tefhimi" başlıklı 294. maddesinde açıklandığı üzere; "Mahkeme, usule veya esasa ilişkin bir nihai kararla davayı sona erdirir. Yargılama sonunda uyuşmazlığın esası hakkında verilen nihai karar, hükümdür.
Hüküm, yargılamanın sona erdiği duruşmada verilir ve tefhim olunur."
HMK"nın geçici 3. maddesi gereğince de bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı HUMK"nın 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacaktır. HMK"nın 427. maddesinde temyizi kabil kararlar sayılmış olup nihai kararların temyiz edilebileceği belirtilmiştir. Davaların birleştirilmesi kararı nihai kararlardan olmadığından temyizi mümkün değildir. Bu nedenle temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz dilekçesinin REDDİNE, gereksiz alınan harcın istek halinde yatırana iadesine, 18.03.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.