MAHKEMESİ : ŞANLIURFA 1. ASLİYE HUKUK(TİCARET) MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/12/2013
NUMARASI : 2009/160-2013/538

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde davacı abonenin otel işlettiğini, kaçak tutanağı düzenlendiğini, otelin 2007 ağustos ayında faaliyete geçtiğini, davacının kaçak kullanım yapmadığını belirterek tahakkuk edilen bedel olan 67.202,50 TL borçlu olmadıklarının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliğinin 13.maddesinde kaçak elektrik enerjisi tüketimi düzenlenmiştir.
Somut olayda 21/02/2009 tarihli kaçak tutanağı düzenlenmiş,anılan tutanağın yollama yaptığı 04/04/2008 tarihli Ölçüler ve Ayarlar Şube Müdürlüğü Raporunda ise sahte TC mührü takıldığı, sabitleme perçin boşluğundan sayaç içine müdahale edildiği belirtilmiştir.
Dosyaya sunulan ve elektrik mühendisi bilirkişi tarafından hazırlanan bilirkişi raporunda kaçak kullanımın gün sayısı (90 ve 152 gün) ve kaçak kullanımın saat/ay olarak süresi (250 ve 300 saat/ay) alternatifli olarak belirlenmiş ve kaçak kullanım bedeli de buna dayanarak dört farklı rakam olarak hesaplanmış, rapora yapılan itiraz üzerine üç ayrı elektrik mühendisi tarafından hazırlanan bilirkişi kurulu raporunda ise 10 Temmuz 28 Ağustos 2007 tarihleri arasında kaçak kullanım yapıldığı belirlenmiş ve bedelinin de 9.015.97 TL olduğu hesaplanmış, bu rapora taraf vekilleri itiraz etmişlerdir.
Mahkemece benimsenerek hükme dayanak alınan sonraki bilirkişi raporu ile daha önce alınan bilirkişi raporunun çeliştiği, bilirkişi raporları arasındaki çelişki giderilmeden hüküm kurulduğu anlaşılmaktadır.
HUMK"nun 275. ve devamı maddelerinde; "bilirkişilik" müessesesi düzenlenmiş olup, anılan maddede mahkemenin çözümü özel veya teknik bir bilgiyi gerektiren hallerde bilirkişinin oy ve görüşünün alınmasına karar vereceği düzenlendikten sonra 286.maddede de bilirkişinin oy ve Görüşünün hakimi bağlamayacağı düzenlenmiş ise de işin çözümünde teknik bilgi ve birikimin gerekliliğine inanılarak bilirkişi incelemesi yaptırıldığına göre verilen raporlar çelişkili ise mahkeme HUMK.nun 283.maddesi hükmüne dayalı olarak, bilirkişiden açıklama ya da ek rapor isteyebileceği gibi 284.maddesi hükmüne dayalı olarak yeni bir bilirkişi heyeti oluşturularak yeni bir rapor alabilir.
Aynı ilkeler 6100 sayılı HMK beşinci bölümünde "bilirkişi incelemesi" ismi altında ve 266-287.maddeleri arasında düzenlenmiştir.
Bilirkişi raporu kural olarak hâkimi bağlamaz. Hâkim raporu serbestçe takdir eder. Hâkim, raporu yeterli görmezse, bilirkişiden ek rapor isteyebileceği gibi gerçeğin ortaya çıkması için önceki bilirkişi veya yeniden seçeceği bilirkişi vasıtasıyla yeniden inceleme de yaptırabilir. Bilirkişi raporları arasındaki çelişki varsa hakim çelişkiyi gidermeden karar veremez.
Bu durumda mahkemece önceki bilirkişiler dışında oluşturulacak üç kişilik uzman bilirkişi kurulundan (kaçak kullanım süresi,günlük çalışma saati, ek kullanım bedeli konularında EPMHY 13.maddesindeki düzenlemeye göre hesaplama yapılarak uyuşmazlığın aydınlatılması gerektiği gözönüne alınarak) alınan iki rapordaki çelişkileri giderecek ve itirazları da karşılayacak biçimde rapor alınarak, varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, birbiriyle çelişen raporlardan ikincisine dayanılarak raporlar arasındaki çelişki giderilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı görülmüş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.